Ukraińcy to zrobili. Tę modyfikację wymusiły nowe drony Rosjan

Bojowe wozy piechoty M2A2 Bradley ODS to jedne z najlepszych maszyn tego typu otrzymanych przez Ukrainę. Niestety ich liczba w stosunku do potrzeb jest zbyt mała, ale np. żołnierze z 47. Brygady Zmechanizowanej są znani z bohaterskich szarż zadających Rosjanom bolesne straty.

To sprawia, że M2A2 Bradley są jednym z kluczowych celów dla Rosjan próbujących zniszczyć je za pomocą najlepszego dostępnego sprzętu. Dotychczas ukraińskie Bradleye były stosunkowo zabezpieczone przed atakami dronów FPV, ponieważ wiele egzemplarzy było wyposażonych w skuteczne zagłuszarki pochodzące m.in. z Litwy.

Sytuacja uległa zmianie w ostatnich miesiącach, kiedy to Rosjanie masowo rozpoczęli produkować drony FPV typu Vandal. Ich sekretem jest połączenie drona wraz ze stacją kontrolną poprzez rozwijany światłowód, przez co ich zakłócenie jest niemożliwe. Jedyną formą obrony przed nimi jest ich zestrzelenie, zanim dolecą do celu, lub stosowanie obrony pasywnej.

Do drugiej kategorii należą ekrany z siatki mające zdetonować głowicę przedwcześnie. Na poniższym nagraniu widać egzemplarz Bradleya, którego wieża jest obudowana stalową klatką. Kadłub nie wymaga wzmocnienia, ponieważ jest gęsto obłożony kostkami pancerza reaktywnego BRAT.

Ze względu na ograniczenia udźwigu drony FPV najczęściej przenoszą bomblety przeciwpancerne z amunicji kasetowej zdolne pokonać około 200 mm stali pancernej bądź granaty PG-7VL zdolne przepalić 500 mm stali z uciętą sekcją ogonową stosowane w granatnikach RPG-7.

Obydwa środki wykorzystują do pokonywania pancerza efekt kumulacyjny, który ma ogromne możliwości przepalania pancerza w stosunku do masy własnej. Jednakże powstały strumień kumulacyjny ma bardzo ograniczony zasięg i np. zdetonowanie głowicy około 60 cm od pancerza sprawi, że 20-milimetrowy pancerz stalowy przetrwa bez problemu, co nie byłoby możliwe w optymalnych warunkach.

Z tego względu dodanie siatek lub krat zapewnia dobrą ochronę przed prostą bronią kumulacyjną. Co prawda taką ochronę można pokonać głowicą tandemową mającą dwa ładunki, z czego mniejszy pierwszy robi wyrwę w takiej osłonie dla większego eksplodującego już w dogodnych warunkach.

Jest to norma w większości obecnej broni przeciwpancernej, ale nie w przypadku dronów. Problemem jest większa masa takich głowic, najpewniej za duża dla dronów FPV przenoszących obecnie też szpulę z rozwijanym światłowodem.

M2A2 Bradley ODS to konstrukcja o masie 27 ton, co trochę obiega od lepiej opancerzonych bwp takich jak CV90 czy Puma, których masa wynosi około 40 ton. Jednakże M2A2 Bradley i tak oferuje dużo wyższy poziom ochrony dla trójosobowej załogi oraz siedmiu żołnierzy desantu niż ma to miejsce w konstrukcjach z rodziny BMP.

Bazowy pancerz zapewnia ochronę przed ostrzałem z wielkokalibrowych karabinów maszynowych KPW kalibru 14,5×114 mm, natomiast pancerz przedni może wytrzymać pociski kalibru 30 mm wystrzelone z armat automatycznych 2A42. Ponadto wspomniany już pancerz reaktywny BRAT zapewnia dobrą ochronę przed bronią z głowicą kumulacyjną.

Z kolei w przypadku uzbrojenia to głównym środkiem rażenia jest armata automatyczna M242 Bushmaster kalibru 25 mm o szybkostrzelności 200 strz./min strzelającą amunicją przeciwpancerną bądź odłamkowo-zapalającą M792 HEI-T. Dodatkowo M2A2 Bradley dysponuje podwójną wyrzutnią przeciwpancernych pocisków kierowanych BGM-71F (TOW 2B).

To w połączeniu z systemem kierowania ogniem z termowizją pozwala na szybkie wykrywanie i eliminację celów zarówno w nocy, jak i w złych warunkach atmosferycznych. Warto też nadmienić, że wariant ODS (Operation Desert Storm) charakteryzuje się np. zastosowaniem nowszego dalmierza laserowo w stosunku do wersji M2A2 Bradley.