Problematyczne śmigłowce Ka‑52 Aligator. Tego strącił dar ze Szwecji

Ukraińska kontrofensywa posuwa się powoli z powodu bardzo rozległych pól minowych, których pokonanie pod ostrzałem nie należy do prostych zadań. W przypadku przebijania się przez bezdroża ukraińskie czołgi i inne pojazdy muszą poruszać się za wyspecjalizowanymi pojazdami z trałami przeciwminowymi.

Z tego powodu są one priorytetowym celem dla śmigłowców wyposażonych w przeciwpancerne pociski kierowane. Szczególnie uciążliwe dla Ukraińców okazały się śmigłowce Ka-52 Aligator strzelające pociskami 9K121 Wichr. Ich zasada działania jest prosta, ponieważ pierwsze atakują pojazdy przeciwminowe torujące drogę, a następnie resztę pojazdów, które próbując się rozproszyć, wjeżdżają na miny.

Z kolei ukraińskie możliwości zwalczania śmigłowców na dystansie około 10 km w przypadku grup szturmowych są ograniczone. Tutaj potrzeba samobieżnych systemów przeciwlotniczych nie tylko zdolnych razić cele na dystansie ponad 10 km, ale także na tyle nowoczesnych, aby przezwyciężyć system samoobrony L-370 Witebsk.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Ten stosowany na śmigłowcach Ka-52 Aligator dysponuje w najnowszych wersjach systemem walki elektronicznej zdolnym zakłócić pracę radarów starszych systemów przeciwlotniczych, wyrzutniami flar, dipoli (środków przeznaczonych do mylenia pocisków naprowadzanych radarem) lub emiterów lasera oślepiającego głowicę pocisku naprowadzającą się na ciepło.

W przypadku Ukraińców aktualnie jedynymi dostępnymi systemami tej klasy jednakże o charakterze stacjonarnym są np. nieliczne NASAMS czy IRIS-T SLM. Dopiero niedawno do Ukrainy trafiła improwizacja z Wielkiej Brytanii oparta o pociski ASRAAM mająca zniwelować te braki.

Z tego względu jedyna masową metodą pozostaje wydzielenie do grup szturmowych żołnierzy z ręczną bronią przeciwlotniczą i liczenie, że rosyjscy piloci Ka-52 Aligator podlecą dość blisko.

Czasem ta metoda działa jak w poniższym przypadku, kiedy to rosyjski Ka-52 Aligator został strącony na odcinku zaporoskim przez żołnierzy z 47. Brygady Zmechanizowanej za pomocą systemu Saab RBS-70.

Ukraińcy otrzymali ze Szwecji pewną liczbę systemów przeciwlotniczych Saab RBS-70 zdolnych do rażenia celów na dystansie do 9 km i pułapie do 5 km, których system naprowadzania jest niewrażliwy na wszelkie metody zakłócenia.

Ten system, pierwszy raz wprowadzony do służby w 1979 r., podobnie jak brytyjski Starstreak wykorzystuje do naprowadzania pierwotną wiązkę lasera. Do zalet tego sposobu naprowadzania można wymienić niski koszt i niewrażliwość na wszelkie środki samoobrony przeznaczone do pocisków z radarem lub głowicą działającą w podczerwieni, a do wad - konieczność naprowadzania pocisku na cel aż do chwili trafienia.

Warto zaznaczyć, że śledzenie szybko poruszających się celów, często wykonujących manewry unikowe, nie jest łatwe, a laser ze względu na swoje działanie może zaalarmować cel wyposażony w system wykrywania opromieniowania wiązką lasera. Daje to celowi czas na reakcję, ale ze względu na prędkość pocisku wynoszącą około Ma 2 (681 m/s) ten ma go niewiele.