Historyczny moment w historii RAF. Eurofightery operują z fińskich autostrad

Attaché brytyjskiej ambasady w Finlandii pochwalił się pierwszym w historii Royal Air Force (RAF) operowaniem samolotów Eurofighter Typhoon z fińskich autostrad. Te są przez Finów regularnie wykorzystywane do podtrzymywania nawyków pilotów swoich samolotów F/A-18 Hornet, ale dla Brytyjczyków to nowość.

Warto jednak zaznaczyć, że europejska konstrukcja będzie łatwiejsza do operowania w takich ciasnych warunkach ze względu na swoje wymiary. F/A-18 Hornet to konstrukcja o rozpiętości skrzydeł 12,3 m podczas gdy w przypadku Eurofightera jest to 10,95 m. Warto też zaznaczyć, że Eurofighter od samego początku miał być konstrukcją zdolną do operowania z krótkich pasów startowych o długości kilkuset metrów.

Wykorzystanie specjalnie przystosowanych do obsługi samolotów odcinków autostrad nie jest nowym pomysłem, ponieważ te tzw. drogowe odcinki lotniskowe (DOL) były bardzo popularne podczas zimnej wojny. Wtedy zakładano, że zniszczenie lotnisk przez przeciwnika było niemal pewne i jedyną szansą uratowanie przynajmniej części lotnictwa, aby mogło kontynuować walkę były właśnie DOL-e.

Tego typu odcinki drogowe są przez nawet parę km idealnie proste, trochę szersze oraz dysponują większą liczbą zjazdów lub parkingów. Te w razie potrzeby można szybko przekształcić w lotnisko polowe, gdzie wymagane jest jedynie zapewnienie zakwaterowania dla personelu naziemnego oraz składu paliwa i amunicji.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierwszy Eurofighter Typhoon został pomyślnie oblatany w 1994 r., ale jego historia sięga lat 70. XX wieku kiedy to europejscy członkowie NATO zapragnęli stworzyć własny samolot myśliwski przyszłości. Historia programu była burzliwa na tyle, że na pewnym etapie wycofali się z niego Francuzi, tworząc Rafale.

Z kolei reszta państw programu, czyli Wielka Brytania, Niemcy, Włochy oraz Hiszpania zdołały dokończyć projekt i ustaliły produkcję samolotów w formie etapów tzw. transz produkcyjnych. Pierwsza transza (T1) skupiała się na stworzeniu samolotów przewagi powietrznej, natomiast ostatnia, trzecia transza (T3), przyniosła maszyny w pełni wielozadaniowe.

Konstrukcja Eurofightera opiera się na układzie skrzydła delta z usterzeniem kaczki. Dzięki temu samoloty te charakteryzują się wyjątkową manewrowością, zarówno przy niskich, jak i naddźwiękowych prędkościach. Eurofighter Typhoon jest w stanie osiągnąć maksymalną prędkość 2 Ma i utrzymać prędkość naddźwiękową (1,2 Ma) bez dopalacza dzięki parze zaawansowanych silników Eurojet EJ200, każdy o mocy 90 kN.

Jak przystało na nowoczesną konstrukcję, większość płatowca Eurofightera składa się z kompozytów (82 proc.), co korzystnie wpływa na jego sygnaturę radiolokacyjną. Najnowsza wersja Eurofightera jest wyposażona w potężny radar CAPTOR-E o zasięgu 200 km dla celów z RCS 1m2 oraz pasywny system mogący wykryć nawet samoloty wykonane w technologii stealth, której brakuje myśliwcom F-22 Raptor.

System ten, znany jako IRST PIRATE (Passive Infra-Red Airborne Track Equipment), pozwala na wykrycie i śledzenie celu na podstawie jego sygnatury termicznej. Działa on na podstawie detektorów pracujących w pasmach 3-5 um oraz 8-11 um, co umożliwia wykrycie celów na dystansie nawet 100 km w sprzyjających warunkach, takich jak brak chmur lub mgły.

Pod względem świadomości sytuacyjnej, pilot ma do dyspozycji wielofunkcyjne ekrany (Head down display systems - MHDD) lub dane są wyświetlane bezpośrednio przed jego oczami na hełmowym wyświetlaczu (Helmet mounted symbology system - HMSS).

Arsenał Eurofighter Typhoon jest równie imponujący, poczynając od powszechnych w NATO pocisków powietrze-powietrze średniego zasięgu z rodziny AIM-120 AMRAAM, pocisków AIM-132 ASRAAM po najnowocześniejsze pociski Meteor, a kończąc na pociskach manewrujących powietrze-ziemia Storm Shadow o zasięgu kilkuset kilometrów i bombach kierowanych JDAM. Ogólnie samolot dysponuje aż 13 pylonami o udźwigu ponad 9 ton oraz działkiem rewolwerowym Mauser BK-27 kal. 27 mm o szybkostrzelności do 1700 strz./min.