Włoskie Eurofightery w Malborku. Mają sprzęt, którego brakuje Raptorom

Włoskie jednomiejscowe Eurofightery noszą oznaczenie F-2000A. To samoloty opracowane – początkowo – jako maszyny myśliwskie, które jednak, wraz z rozwojem konstrukcji i kolejnymi transzami dostaw, zyskiwały coraz większe możliwości, w tym także atakowania celów naziemnych.

Tym, co wyróżnia te maszyny wśród wielu innych samolotów wielozadaniowych, jest m.in. sposób produkcji. Ponieważ Eurofighter Typhoon powstał jako inicjatywa kilku europejskich państw, produkcja jego podzespołów została podzielona pomiędzy uczestników projektu.

W rezultacie w Wielkiej Brytanii powstaje przednia część kadłuba, tył kadłuba produkują Niemcy, prawe skrzydła – Hiszpania, a Włochy wytwarzają lewe skrzydła i drobniejsze elementy płatowca.

Każde z zaangażowanych państw montuje dostarczone podzespoły we własnym zakresie. Możliwości i wyposażenie poszczególnych Eurofighterów różnią się w zależności od użytkownika i transzy, w której zostały dostarczone konkretne egzemplarze. Samoloty Eurofighter Typhoon zostały niedawno zaproponowane również Polsce.

Jednym z ciekawszych elementów wyposażenia włoskich – i nie tylko – Eurofighterów jest moduł o nazwie PIRATE (Passive Infra-Red Airborne Track Equipment). Jest on widoczny w postaci niewielkiej, opływowej kopuły, umieszczonej po lewej stronie kadłuba tuż przed kabiną pilota. Zawiera wyposażenie, pozwalające na pasywne wykrywanie i śledzenie innych samolotów, w tym moduł IRST (Infrared Search and Track System).

Ten niewielki element ma bardzo duże znaczenie dla możliwości samolotu, a jego brak jest wymieniany m.in. jako jeden z mankamentów amerykańskiego myśliwca F-22 Raptor (które jednak niebawem mają zyskać możliwość współpracy z modułem IRST). Dlaczego ten – na pozór drobny – element jest tak ważny?

Jego zadaniem jest bezemisyjne wykrywanie innych maszyn powietrznych. Dzięki modułowi PIRATE Eurofighter nie musi uruchamiać własnego radaru, a tym samym demaskować własnej obecności i położenia.

Za sprawą PIRATE’a pilot Eurofightera może ze znacznych odległości (70-90 km) wykrywać inne samoloty, a także różnego rodzaju cele naziemne. Ważną cechą systemu jest możliwość wykrywania maszyn stealth – choć ich konstrukcja zakłada zazwyczaj ukrycie dysz silników, generowane przez nie ciepło jest możliwe do wykrycia.

Tak wyposażone maszyny będą z Malborka dbać o bezpieczeństwo natowskiej przestrzeni powietrznej nad Litwą, Łotwą i Estonią. Państwa te nie dysponują własnym lotnictwem bojowym i w zakresie obrony powietrznej polegają na ochronie sojuszników, dostarczanej w ramach programu Baltic Air Policing.

Z powodu zmian w zakresie bezpieczeństwa, spowodowanych rosyjskim atakiem na Ukrainę, misje NATO Air Policing ulegają przekształceniu – dotychczasowy dozór, prowadzony za pomocą samolotów, ma zostać zintegrowany z działaniami obrony przeciwlotniczej w ramach programu NATO Air Shield.

Łukasz Michalik, dziennikarz Wirtualnej Polski