Europejski bat na Rosjan. Ma 100 proc. skuteczności

Dostarczone przez wielką Brytanię pociski manewrujące Storm Shadow są z powodzeniem używane przez Ukraińców celów bardzo odległych od linii frontu. W ostatnim czasie dość głośno było o atakach rakietowych w okolicy m.in. Mariupola czy Berdiańska będących znacznie poza zasięgiem pocisków GMLRS lub GLSDB.

Ukraińcy wykorzystują w charakterze nosiciela samolotu Su-24, które wedle doniesień były przygotowywane do tej roli przynajmniej od 2022 roku. Co więcej, jeśli wierzyć rosyjskiemu portalowi Avia-Pro, te zostały zmodyfikowane przy pomocy inżynierów z Polski, podobnie jak miało to miejsce przy integracji pocisków AGM-88 HARM z samolotami MiG-29 i Su-27.

Odpalane z samolotów pociski Storm Shadow produkowane od pierwszych lat 2000 XXI wieku umożliwiają zwalczanie celów na dystansie około 500 km lub 300 km w przypadku wariantów eksportowych ograniczonych przez zapisy Reżimu Kontroli Technologii Rakietowych.

Pociski Storm Shadow wykonane w technologii stealth o masie 1300 kg są wyposażone w silnik turboodrzutowy zapewniający prędkość lotu do 0,8-0,9 Ma. Do tego należy dodać bardzo zaawansowany system nawigacji, który jest niewrażliwy na rosyjskie systemy zagłuszania, które są w stanie sobie poradzić z nawigacją satelitarną wykorzystywaną m.in. w pociskach rakietowych GMLRS i bombach kierowanych JDAM-ER.

W przypadku pocisków Storm Shadow poza tandemem nawigacji inercyjnej i satelitarnej znajduje się też sensor IR czwartej generacji (IIR) mogący w porównaniu do poprzednich generacji widzieć termiczny obraz celu, a nie tylko punkt ciepła. Ten nie tylko zapewnia punktową precyzję w ostatniej fazie lotu, ale jest też wykorzystywany do skanowania rzeźby terenu, która jest następnie porównywana z cyfrową mapą. To sprawia, że pocisk dysponuje nawigacją tak precyzyjną jak GPS nawet w środowisku, gdzie ten jest niedostępny.

Z kolei do niszczenia celów jest wykorzystywana głowica o masie około 450 kg ochrzczona mianem BROACH (Bomb Royal Ordnance Augmented CHarge). Jest ona wielofunkcyjna, która w zależności od celu może zadziałać w jednym z trzech trybów. Pierwszym jest detonacja w powietrzu, gdzie duży obszar jest rażony gradem odłamków (najbardziej przydatna przeciwko celom miękkim). Drugim jest klasyczna eksplozja przy uderzeniu, a trzecim detonacja ze zwłoką po tym jak pocisk wykorzystując swoją energię kinetyczną, wbije się w ziemię lub bunkier.