Amerykańskie wojsko na Tajwanie. Tajpej kupuje broń za miliardy dolarów

Pełzający konflikt Chin i Stanów Zjednoczonych zyskał niedawno nowy wymiar. Stała amerykańska misja wojskowa na Tajwanie to jasna deklaracja Waszyngtonu dotycząca chińskiej ekspansji w rejonie Indo-Pacyfiku. Jednocześnie, w obliczu widma chińskiej inwazji, Tajwan pospieszenie kupuje w USA wielkie ilości broni. Na jaki sprzęt stawia Tajpej?

Choć amerykańscy żołnierze od lat znajdują się na Tajwanie, Stany Zjednoczone po raz pierwszy zdecydowały się na zorganizowanie misji, która od początku jest określana mianem stałej.

Według medialnych doniesień z początku lutego na Tajwanie będzie stale stacjonować 100-200 żołnierzy z amerykańskiej 1. Grupy Sił Specjalnych (1st Special Forces Group - Airborne) odpowiedzialnej za działania na Pacyfiku.

W jej składzie znajdą się m.in. żołnierze Zielonych Beretów odpowiedzialni za szkolenie tajwańskich sił specjalnych. Amerykanie prowadzą również program szkoleniowy dotyczący obsługi dronów Black Hornet Nano.

Zobacz także: Czy to sprzęt NATO, czy rosyjski?

Są to rozpoznawcze, miniaturowe bezzałogowce o masie zaledwie 33 gramów i długości ok. 12 cm, mające formę mikrośmigłowców. Mimo swoich niewielkich rozmiarów Black Hornet Nano może przebywać w powietrzu nawet 40-60 minut i wznosić się na kilkadziesiąt metrów, a zasięg lotu wynosi nawet 2 km.

Drony te, obok modułu GPS odpowiedzialnego za autonomiczne loty do wyznaczonego celu, są wyposażone m.in. w kamerę, a także kamerę termowizyjną.

Amerykańska misja wojskowa na Tajwanie obok swojego praktycznego znaczenia ma także wymiar symboliczny - potwierdza wolę Waszyngtonu dotyczącą obrony wyspy przed ewentualną chińską inwazją. Sam Tajwan nie pozostaje w tej kwestii bezczynny i od lat próbuje modernizować swoje siły zbrojne.

Jest to utrudnione ze względu na fakt, że sprzedaż broni Tajwanowi jest uznawana przez Chiny za gest wrogości. W rezultacie najnowsza tajwańska broń to - obok produktów rodzimego przemysłu - przede wszystkim sprzęt kupiony w USA. Często są to te same modele, które wybrała Polska. Jaką broń Tajwan kupuje za granicą?

Wraz z rozpoczęciem modernizacji swoich największych baz lotniczych Tajwan postanowił zadbać o ich nowoczesną ochronę przeciwlotniczą. Pasy startowe w kilku bazach na wyspie mają być poszerzone do 60 metrów, co ma zwiększyć szansę, że – nawet w przypadku uszkodzenia – z pasa startowego będą mogły skorzystać wojskowe samoloty.

Ich osłonę mają zapewnić co najmniej cztery zestawy NASAMS (Norwegian Advanced Surface-to-Air Missile System). Jest to broń przeciwlotnicza z powodzeniem sprawdzona w Ukrainie. NASAMS to naziemny system korzystający z lotniczych pocisków AIM-120 AMRAAM, mający zasięg od 20 do 50 km (dla pocisków AIM-120 AMRAAM ER).

Podobnie jak Polska, również Republika Chińska stawia na amerykańską artylerię rakietową. Tajpej zamówiło co najmniej 29 wyrzutni, których dostawy mają zacząć się w 2024 r. Tajwańskie zamówienie to wynik kompromisu – początkowo Tajpej chciało zamówić mniej wyrzutni HIMARS, ale dodatkowo dokupić także samobieżne armatohaubice M109A6 Paladin.

Ostatecznie, dzięki rezygnacji z haubic, Tajwan szybciej i w większej liczbie otrzyma wyrzutnie rakiet. Wśród zamówionej do nich amunicji znajdują się m.in. pociski balistyczne ATACMS o zasięgu szacowanym na co najmniej 300 km.

Modernizacji podlegają także tajwańskie wojska pancerne, których filarem jest ponad 400 starych czołgów M60. Część z nich została w interesujący sposób zmodernizowana, czego przykładem jest CM-11 Brave Tiger, będących połączeniem podwozia czołgu M60, wieży czołgu M48 i nowoczesnego systemu kierowania ogniem pochodzącego z czołgu Abrams.

Wzmocnieniem tych sił ma być 108 czołgów M1A2T Abrams (wersja eksportowa wariantu M1A2 SEPv2), produkowanych obecnie równolegle z czołgami dla Polski.

Odpowiedzią na rosnące ryzyko chińskiej inwazji jest zakup przez Tajwan 400 pocisków przeciwokrętowych Harpoon. To broń, którą – w starszym wariancie UGM-84 – eksploatuje już tajwańska marynarka wojenna.

400 nowych pocisków RGM-84L-4 Harpoon Block II ma wzmocnić tajwańską obronę wybrzeża i trafić do wyrzutni lądowych. W tym wariancie pocisk ma zasięg ok. 120 km.

Bardzo poważnym wzmocnieniem tajwańskiego lotnictwa będą samoloty F-16V. Tajwan zamówił 66 takich maszyn, a do standardu F-16V ma zostać zmodernizowana także część spośród 141 użytkowanych obecnie przez tajwańskie lotnictwo starszych F-16A/B.

Nowe F-16V, wyposażone w zaawansowaną awionikę i radary, mają stanowić przeciwwagę dla intensywnie rozwijanego chińskiego lotnictwa wojskowego, w tym samolotów 5. generacji J-20.

Obok broni pancernej, wyrzutni rakiet czy samolotów, tajwańskie zakupy obejmują także zestawy przeciwlotnicze, przeciwpancerne i broń strzelecką. Na liście znajduje się m.in. 1240 przeciwpancernych pocisków kierowanych TOW (BGM-71 TOW-2B RF), 200 pocisków FGM-148 Javelin czy MANPADS-y FIM-92 Stinger.

Amerykanie zgodzili się także na dostarczenie Tajwanowi nowoczesnych systemów minowania narzutowego. Na wyspę ma trafić nieujawniona liczba pojazdów M136 Volcano. To amerykański odpowiednik polskiego systemu Baobab-K – pojazd pozwalający na szybkie, zdalne i automatyczne ułożenie pola minowego o zadanych parametrach.

Wartość tajwańskich zamówień w USA jest obecnie szacowana na co najmniej 19 mld dolarów.