Walki w Syrii. Rosjanie bombardują bojowników opozycji
Zaskoczona ofensywą bojowników z HTS Syria wraz ze swoim rosyjskim sojusznikiem starają się zatrzymać ataki za pomocą lotnictwa. Oto, z czego korzystają.
Rosyjski Su-24 podczas startu.
Siły lądowe reżimu Baszszara al-Assada poniosły znaczące straty w sprzęcie. Obecnie siły rządowe próbują spowolnić ofensywę bojowników HTS do czasu sprowadzenia w region Aleppo innych jednostek. Poza lotnictwem syryjskim w działaniach uczestniczą samoloty rosyjskie rozlokowane w bazie lotniczej Humajmim.
Rosyjska baza w Syrii
Baza ta w przeszłości była domem dla w praktyce wszystkich typów rosyjskich maszyn, ale podczas wojny w Ukrainie była opustoszała. Przykładowo ostatnie dostępne zdjęcia satelitarne z 21 czerwca 2023 r. wykonane przez satelitę Airbusa pokazują, że poza paroma samolotami transportowymi w tym jednym rosyjskim AWACS-em typu A-50 i kilkoma śmigłowcami, stacjonowały tam trzy samoloty uderzeniowe, z czego jeden to Su-24, a dwa inne wyglądają na Su-30 lub Su-35.
Można domniemywać, że podobna sytuacja miała miejsce w 2024 r., skoro najważniejsza dla Rosji jest Ukraina. Możliwe, że dopiero teraz do bazy trafiły jakieś uzupełnienia z międzylądowaniem w Iranie, jak miało to miejsce w 2015 r.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wsparcie lotnicze dla Assada
Syryjskie lotnictwo w charakterze maszyn uderzeniowych może wykorzystać np. samoloty L-39, MiG-23, Su-22, Su-24 oraz MiG-29 mające na wyposażeniu raczej wyłącznie zasobniki z działkami kal. 23 mm, niekierowanymi rakietami S-8 lub S-25 i niekierowanymi bombami z rodziny FAB.
Przykładowo rakiety S-8 mają zasięg ok. 4 km i występują w bardzo wielu odmianach poczynając od najbardziej powszechnego wariantu odłamkowo-burzącego po termobaryczną S-8DF, a kończąc na przeciwpancernej S-8T z tandemową głowicą kumulacyjną zdolną przepalić do 400 mm stali za pancerzem reaktywnym.
Takie uzbrojenie zapewnia tylko możliwość przeprowadzania akcji bezpośredniego wsparcia lotniczego wobec przeciwnika pozbawionego nawet ręcznych zestawów przeciwlotniczych typu FIM-92 Stinger lub podobnych.
Z kolei bardziej zaawansowane zadania typu uderzania na punkty dowodzenia muszą dla Assada wykonywać Rosjanie dysponujący np. mobami FAB z modułami UMPK, umożliwiającymi precyzyjne trafienie budynku lub polowych fortyfikacji. Żadna nie jest w stanie przetrwać bezpośredniego trafienia 500-kilogrmaową lub 1500-kilogramową bombą.
