Stare granatniki RPG‑7 na emeryturę. Pierwsze strzelanie WOT‑u z nowych M72 EC Mk1

Aktualnie polska obrona przeciwpancerna opiera się na miksie uzbrojenia przestarzałego jak granatniki RPG-7 (pomińmy skromną liczbę dział bezodrzutowych Carl Gustaf M4 używanych przez jednostki specjalne) oraz bardzo zaawansowanego w postaci przeciwpancernych pocisków kierowanych (ppk) Spike lub Javelin.

Te są stosunkowo mało liczne i ich przeznaczeniem jest niszczenie ciężkich celów w postaci czołgów T-72B3 lub T-80BWM. Ich użycie przeciwko licznym celom pokroju bojowych wozów piechoty BMP-2 lub BTR-82A to marnotractwo.

Na takie cele wystarczy coś słabszego i tańszego co można masowo rozdysponować wśród żołnierzy oddziału. W tym celu w ramach programu Grot, o którym pisał Łukasz Michalik, za 150 mln zł pozyskano kilkanaście tys. jednorazowych granatników przeciwpancernych M72 EC Mk1. Ich pierwsza partia trafiła już w ręce żołnierzy WOT.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Granatniki M72 EC Mk1 produkowane przez norweskie Nammo są bronią przeciwpancerną typu "odpal i wyrzuć" zdolną do eliminowania celów na efektywnym dystansie do 350 m, ale jeśli strzelec ma szczęście, to może wyeliminować cel na dłuższym dystansie (pamiętajmy, że to prosta broń niekierowana).

Granatniki M72 EC Mk1 są bardzo lekkie, ponieważ ważą zaledwie 3,4 kg, a głowica kal. 66 mm jest zdolna przepalić 450 mm stali pancernej. Nie wystarczy to na nowoczesne czołgi chronione pancerzem reaktywnym z wyjątkiem szczęśliwego trafienia w niechronione nim miejsce, ale starczy na wszystkie inne pojazdy opancerzone.

Warto zaznaczyć, że M72 EC Mk1 to rozwinięcie znanego granatnika M72 LAW (Light Anti-tank Weapon z lat 60. XX wieku stosowanego przez m.in. US Army. Wersja z oznaczeniem EC będącym skrótem od Enhanced Capability jest najnowszym oferowanym wariantem dostosowanym do nowoczesnego pola walki.