Mocarstwo zdecydowało. Dostarczy Ukrainie to, czego potrzeba najbardziej

Minister obrony Francji Sébastien Lecornu w wywiadzie dla portalu Le Journal du Dimanche wspomniał, że w ostatnich dniach podpisał transfer do Ukrainy pocisków manewrujących SCALP oraz zapowiedział kolejną dostawę przeciwlotniczych pocisków Mistral.

Pierwsza broń pozwoli na atakowanie celów o znaczeniu strategicznym typu np. stanowisk dowodzenia lub składów amunicji, a druga ułatwi Ukrainie przetrwać zimowe ataki rosyjskich dornów i pocisków manewrujących.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pociski SCALP to bliźniaczy wariant brytyjskich Storm Shadow będący pokłosiem współpracy francusko-brytyjskiej z lat 90. XX wieku. Podczas gdy Storm Shadow są produkowane w Wielkiej Brytanii to SCALP powstają we Francji.

Konstrukcyjnie są to pociski manewrujące wykonane w technologii stealth przystosowane do odpalania z samolotów i charakteryzujące się zasięgiem ok. 500 km lub zmniejszonym do 300 km dla klientów zagranicznych ze względu na zasady Reżimu Kontroli Technologii Rakietowych.

Pociski ważą 1,3 t, z czego 450 kg to głowica BROACH (Bomb Royal Ordnance Augmented CHarge), a reszta masy w większości przypada na silnik turboodrzutowy wraz z zapasem paliwa. Pozwala on na osiągnięcie poddźwiękowej prędkości w przedziale 0,8-0,9 Ma.

Z kolei wielofunkcyjna głowica BROACH składa się z dwóch komponentów: ładunku kumulacyjnego, który służy do odsłonięcia z ziemi lub wstępnego uszkodzenia powierzchni celu oraz penetrującej części głowicy bojowej. Ta jest wyposażona w zapalnik Multi-Application Fuze Initiation System (MAFIS), który można ustawić z opóźnieniem do 240 ms. Jest to skuteczne rozwiązanie, ale nie tak wyrafinowane jak w TAURUS KEPD 350. Głowica SCALP / Storm Shadow może działać w kilku trybach:

• detonacja przy uderzeniu,
• detonacja w powietrzu, która zasypuje teren gradem odłamków,
• detonacja z opóźnieniem.

Dużą siłę rażenia potęguje punktowa precyzja trafienia w każdych warunkach. System naprowadzania tych pocisków poza tradycyjnym tandemem nawigacji inercyjnej i satelitarnej obejmuje też sensor podczerwieni czwartej generacji (IIR) widzący termiczny obraz celu lub terenu. Pozwala on na trafienie konkretnego obiektu oraz służy do śledzenia rzeźby terenu, która następnie jest porównywana z wgraną mapą. Zapewnia to dokładną nawigację niepodatną na zagłuszenie GPS-u.

Ukraińcy aktualnie w charakterze nosicieli tych pocisków wykorzystują specjalnie zmodyfikowane samoloty Su-24, ale w 2025 roku dołączą do nich pochodzące z Francji Mirage 2000.

Mistral to ręczny zestaw przeciwlotniczy (MANPADS) pozwalający w najnowszej wersji produkowanej od 2019 roku na zwalczanie obiektów na dystansie do 7,5 km znajdujących się na pułapie do 5 km. Pocisk porusza się z 2,71 Ma (930 m/s) i niszczy cel głowicą odłamkową o masie 3 kg.

Unikatową cechą Mistrala jest głowica widząca termiczny obraz celu, dzięki czemu może się naprowadzać np. tylko na rozgrzane poszycie samolotu, a nie tylko silniki oraz jest niewrażliwa na flary. Będące producentem MBDA podawało, że 96 proc. odpaleń zakończyło się zestrzeleniem celu. Minusem tego rozwiązania jest tylko jednak wysoki koszt na tle konkurentów.