Ukraina otrzymała więcej legendarnych Marderów. Już eliminują Rosjan

Zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami do Ukrainy dotarła kolejna partia 20 bojowych wozów piechoty (bwp) Marder. Przedstawiamy osiągi tych pierwszych nowoczesnych bwp NATO z czasów zimnej wojny.

Ostatnia partia 20 bwp dołączyła do wcześniej dostarczonych 40 egzemplarzy, co jest istotnym wzmocnieniem ukraińskich sił zbrojnych. Mardery 1A3 są bowiem jednym z najlepszych bwp, jakie otrzymała Ukraina obok M2A2 Bradley ODS i CV90 znacznie przewyższającymi możliwości poradzieckiego sprzętu pokroju BMP-1/2.

Schützenpanzer Marder 1 - pierwszy nowoczesny i bardzo drogi bwp NATO

Marder, zaprojektowany w Niemczech w latach 60. XX wieku, był pierwszym bojowym wozem piechoty NATO nowej generacji. Podobnie jak opracowany w tym samym okresie przez ZSRR BMP-1, Marder był konstrukcją rewolucyjną.

Wcześniejsze transportery opancerzone były konstrukcjami z otwartym przedziałem załogi i słabym uzbrojeniem, mającymi tylko dostarczyć piechotę na miejsce walki i się szybko wycofać. Następnie np. Amerykanie eksperymentowali wyłącznie z transporterem zamkniętym, ale słabo uzbrojonym, w postaci słynnego M113.

Jednak Niemcy poszli inną drogą, podobną do tej, którą wybrali Rosjanie. Zaprojektowali wóz bardzo silnie uzbrojony jak na swoje czasy z dobrym opancerzeniem i mobilnością. Jego jedyną wadą była bardzo wysoka cena na tle konkurentów.

Główne uzbrojenie Mardera obejmowało armatę automatyczną Rheinmetall MK 20 Rh-202 kal. 20 mm z obustronnym zasilaniem umożliwiającym szybką zmianę taśmy nabojowej z odłamkowej na przeciwpancerną, zdolną efektywnie razić cele na dystansie do 2,5 km. Ponadto na pokładzie był też uniwersalny karabin maszynowy MG3 oraz wyrzutnia przeciwpancernych pocisków kierowanych (ppk) Milan o zasięgu 2 km.

Taki zestaw uzbrojenia nadawał się idealnie do zwalczania szerokiego spektrum celów, począwszy od piechoty, po pojazdy opancerzone oraz nawet czołgi, przewożąc przy tym do siedmiu żołnierzy desantu.

Do Ukrainy trafiły Mardery w wersji A3 (modernizacja z lat 90. XX wieku) dysponujące wzmocnionym pancerzem co spowodowało wzrost masy o lekko ponad 5 ton (przednia część jest zdolna wytrzymać ostrzał z armat automatycznych 2A42 kal. 30 mm, a strop otrzymał ulepszoną ochronę przed bombletami z amunicji kasetowej).

Ponadto działonowy otrzymał celownik termowizyjny zapewniający ogromną przewagę w starciu z przeciwnikiem pozbawionym tej technologii w postaci np. poradzieckich bwp z rodziny BMP-1/2.