Myśliwce MiG‑31BM z pociskami dalekiego zasięgu. Tak Rosjanie polują na ukraińskie samoloty

MiG-31BM to wersja rozwojowa samolotu MiG-31. Maszyny tego typu powstały jeszcze w latach 70., aby zapewnić Związkowi Radzieckiemu ochronę przed uderzeniem amerykańskich bombowców strategicznych. Przewidywano, że atak w ich wykonaniu nastąpi znad Arktyki, co wymusiło zastosowanie w rosyjskim myśliwcu kilku specyficznych rozwiązań.

MiG-31 został zaprojektowany tak, aby móc przez dłuższy czas utrzymywać wysoką prędkość – samolot może rozpędzić się aż do prędkości Mach 2,8. Maszyna jest także wyposażona w radar dalekiego zasięgu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

To pokłosie założeń, że podczas swoich misji MiG-31 może nie mieć możliwości, by skorzystać ze wsparcia naziemnej infrastruktury i będzie wykonywała misje bez dostępu do danych z naziemnych stacji radarowych. Ochrona wielkich przestrzeni nad północną częścią Azji wymusiła na twórcach samolotu zapewnienie mu wielkiego zasięgu, a jednocześnie dużej prędkości, by szybko dolecieć w rejon patrolu czy wykrytego zagrożenia.

W tym celu powstał samolot, charakteryzujący się dużymi rozmiarami, masą startową przekraczającą 46 ton i zasięgiem dochodzącym do 5 tys. km. Maszyna ma potężną stację radiolokacyjną i uzbrojenie dalekiego zasięgu. Dla MiG-ów 31 były to pociski R-27, podczas gdy nowsze, zmodernizowane MiG-31BM mogą używać znacznie nowocześniejszych pocisków R-37. Są one zdolne do niszczenia celów powietrznych odległych o niemal 300 km.

Choć początkowo MiG-i 31 miały zwalczać przede wszystkim bombowce, maszyny AWACS czy latające cysterny, ich unowocześniona wersja bierze udział w walkach nad Ukrainą.

Rosjanie wykorzystują w tym celu zmodernizowany wariant MiG-31BM. Taktyka Rosjan polega na utrzymywaniu patroli tych maszyn w bezpiecznej, kontrolowanej przestrzeni powietrznej. Na ich rzecz mogą wówczas pracować stacje radiolokacyjne z innych rosyjskich samolotów, przekazując MiG-om dane o celach. Po wykryciu maszyny przeciwnika piloci MiG-ów 31BM odpalają pociski dalekiego zasięgu, atakując z bezpiecznego dystansu.

Rozwiązanie to pozwala na nękanie ukraińskiego lotnictwa bez narażania własnych maszyn i pilotów. Dzięki atakom z bardzo dużej odległości załogi MiG-ów 31BM nie wystawiają się na ogień przeciwlotniczy Ukraińców lub przeciwdziałanie ze strony ukraińskiego lotnictwa.

Ukraina nie ma obecnie możliwości, by nawiązać z MiG-ami 31BM równorzędną walkę w powietrzu. Ukraińskie samoloty bojowe, MiG-i 29 i Su-27, nie mają bowiem uzbrojenia, które pozwoliłoby na nawiązanie na dużym dystansie walki z rosyjskim przeciwnikiem.