MGM‑140 ATACMS znów w akcji. Szczątki pocisków znaleziono w obwodzie ługańskim

Ukraińcy poza lotniskiem w pobliżu Berdiańska zaatakowali także cele w obwodzie ługańskim. Szczątki pocisków znaleziono w okolicy miejscowości Bilorichens'kyi. Wyjaśniamy, co potrafią pociski MGM-140 ATACMS.

Sekcja silnika rakietowego pocisku MGM-140 ATACMS.
Sekcja silnika rakietowego pocisku MGM-140 ATACMS.
Źródło zdjęć: © X (dawniej Twitter) | Special Kherson Cat
Przemysław Juraszek

26.10.2023 | aktual.: 27.10.2023 10:58

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Ukraińcy niedawno otrzymali pociski MGM-140 ATACMS, którymi zdołali już zadać bardzo poważne straty rosyjskim śmigłowcom stacjonującym na lotnisku w okolicy Berdiańska.

Teraz pojawiły się szczątki pocisków MGM-140 ATACMS, które trafiły cele w obwodzie ługańskim. Widoczne na poniższych zdjęciach szczątki znalezione w okolicy miejscowości Bilorichens'kyi to silniki rakietowe. Te silniki odpadają po wypaleniu się, podczas gdy sekcja z głowicą bojową kieruje się w stronę celu. Silniki rakietowe spadły niecałe 90 km od linii frontu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

MGM-140 ATACMS — czym Ukraińcy gnębią Rosjan i co mogą jeszcze dostać

Ukraińcy dotychczas otrzymali pociski MGM-140 ATACMS w wersji M39, czyli najstarsze modele pochodzące z lat 90. XX wieku, o zasięgu 165 km. Ukraińskie pociski wykorzystane w ataku na Berdiańsk pochodzą z 1996 i 1997 roku, i najprawdopodobniej pociski z obwodu ługańskiego są zbliżonego rocznika.

Pierwsze wersje pocisków balistycznych MGM-140 ATACMS oznaczone jako M39 były wyposażone wyłącznie w nawigację inercyjną. Dopiero w wersji M39A1 wprowadzono moduł GPS, który znacząco poprawił precyzję pocisków.

Jednakże mimo mniejszej precyzji, najstarsze modele M39 rekompensują to ogromnym ładunkiem w postaci 950 bombletów M74 APAM. Bomblety te mają kształt kuli, ważą 590 g i posiadają średnicę 6 cm. Zawierają materiał wybuchowy i substancję zapalającą, otoczoną obudową z wolframu. Podczas eksplozji tworzą one grad śmiercionośnych odłamków, które są przeznaczone do niszczenia celów miękkich, takich jak żołnierze czy poszycie samolotów i śmigłowców.

W kolejnych wersjach pocisków, począwszy od M39A1, ładunek bombletów zmniejszono do 300 sztuk kosztem zwiększenia zapasu paliwa, co przekłada się na większy zasięg wynoszący 300 km. Istnieje także wariant z bombletami przeciwpancernymi o nazwie Brilliant Anti-armour Technology (BAT), oznaczony jako M39A3.

Warto zaznaczyć, że bomblety BAT, podobnie jak pociski Bonus, same są w stanie wyszukiwać i atakować cele, takie jak czołgi, dzięki wyposażeniu w sensory akustyczne i głowicę widzącą termiczny obraz celu. Rosjanom nie pomoże w tym przypadku klatka czy pancerz reaktywny, ponieważ BAT wyposażony jest w głowicę kumulacyjną o podwójnym ładunku.

Z kolei wersje pocisku M48, M57 oraz M57E1 posiadają już jedną dużą głowicę bojową o masie około 200 kg. W zależności od typu może to być głowica odłamkowo-burząca lub penetracyjna, dedykowana do niszczenia bunkrów.

Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski