MGM‑140 ATACMS znów w akcji. Szczątki pocisków znaleziono w obwodzie ługańskim
Ukraińcy poza lotniskiem w pobliżu Berdiańska zaatakowali także cele w obwodzie ługańskim. Szczątki pocisków znaleziono w okolicy miejscowości Bilorichens'kyi. Wyjaśniamy, co potrafią pociski MGM-140 ATACMS.
26.10.2023 | aktual.: 27.10.2023 10:58
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Ukraińcy niedawno otrzymali pociski MGM-140 ATACMS, którymi zdołali już zadać bardzo poważne straty rosyjskim śmigłowcom stacjonującym na lotnisku w okolicy Berdiańska.
Teraz pojawiły się szczątki pocisków MGM-140 ATACMS, które trafiły cele w obwodzie ługańskim. Widoczne na poniższych zdjęciach szczątki znalezione w okolicy miejscowości Bilorichens'kyi to silniki rakietowe. Te silniki odpadają po wypaleniu się, podczas gdy sekcja z głowicą bojową kieruje się w stronę celu. Silniki rakietowe spadły niecałe 90 km od linii frontu.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
MGM-140 ATACMS — czym Ukraińcy gnębią Rosjan i co mogą jeszcze dostać
Ukraińcy dotychczas otrzymali pociski MGM-140 ATACMS w wersji M39, czyli najstarsze modele pochodzące z lat 90. XX wieku, o zasięgu 165 km. Ukraińskie pociski wykorzystane w ataku na Berdiańsk pochodzą z 1996 i 1997 roku, i najprawdopodobniej pociski z obwodu ługańskiego są zbliżonego rocznika.
Pierwsze wersje pocisków balistycznych MGM-140 ATACMS oznaczone jako M39 były wyposażone wyłącznie w nawigację inercyjną. Dopiero w wersji M39A1 wprowadzono moduł GPS, który znacząco poprawił precyzję pocisków.
Jednakże mimo mniejszej precyzji, najstarsze modele M39 rekompensują to ogromnym ładunkiem w postaci 950 bombletów M74 APAM. Bomblety te mają kształt kuli, ważą 590 g i posiadają średnicę 6 cm. Zawierają materiał wybuchowy i substancję zapalającą, otoczoną obudową z wolframu. Podczas eksplozji tworzą one grad śmiercionośnych odłamków, które są przeznaczone do niszczenia celów miękkich, takich jak żołnierze czy poszycie samolotów i śmigłowców.
W kolejnych wersjach pocisków, począwszy od M39A1, ładunek bombletów zmniejszono do 300 sztuk kosztem zwiększenia zapasu paliwa, co przekłada się na większy zasięg wynoszący 300 km. Istnieje także wariant z bombletami przeciwpancernymi o nazwie Brilliant Anti-armour Technology (BAT), oznaczony jako M39A3.
Warto zaznaczyć, że bomblety BAT, podobnie jak pociski Bonus, same są w stanie wyszukiwać i atakować cele, takie jak czołgi, dzięki wyposażeniu w sensory akustyczne i głowicę widzącą termiczny obraz celu. Rosjanom nie pomoże w tym przypadku klatka czy pancerz reaktywny, ponieważ BAT wyposażony jest w głowicę kumulacyjną o podwójnym ładunku.
Z kolei wersje pocisku M48, M57 oraz M57E1 posiadają już jedną dużą głowicę bojową o masie około 200 kg. W zależności od typu może to być głowica odłamkowo-burząca lub penetracyjna, dedykowana do niszczenia bunkrów.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski