Leopard 2A6-UA. Oto jak Ukraińcy zmodernizowali swój najmocniejszy czołg

Wcześniej widzieliśmy już zdjęcia i nagrania czołgów Leopard 2A4 obłożonych m.in. kostkami pancerza reaktywnego Kontakt-1, ale jak dotąd nie było nagrań przedstawiających zmodyfikowane wersje Leopardów 2A6 czy szwedzkich Stridsvagn 122. Poniżej można zobaczyć pierwsze nagranie Leoparda 2A6 walczącego w regionie Awdijiwki, którego boki wieży zostały wzmocnione pancerzem prętowym.

Pancerz prętowy to prosta i lekka konstrukcja, która ma oferować ochronę przez prostymi granatami przeciwpancernymi pokroju tych z granatników RPG-7. Ta stalowa konstrukcja oddalona od pancerza czołgu na oko o 0,5 m ma spowodować przedwczesną detonację głowicy kumulacyjnej.

Warto zaznaczyć, że strumień kumulacyjny ma ogromne możliwości przelania pancerza, ale jego zasięg jest bardzo krótki. To sprawia, że pancerz prętowy może sprawić, że trafienie w bok, które mogłoby przebić pancerz boczny, zostanie przez niego zatrzymane.

Oczywiście nie dotyczy to nowoczesnych pocisków z głowicą tandemową (podwójną), gdzie pierwszy ładunek robi wyrwę w pierwszej warstwie pancerza i właściwa głowica detonuje się już przy trefieniu w pancerz zasadniczy. Jednakże w przypadku improwizowanych dronów "kamikadze" sądząc po nagraniach, dominują rozwiązania jednogłowicowe. Przed takimi pancerz prętowy stanowi skuteczną ochronę.

Czołgi Leopard 2A6, które zaczęto produkować na początku nowego tysiąclecia, zostały zaprojektowane jako ostateczna odpowiedź na najnowsze rosyjskie czołgi z rodziny T-90. Te ostatnie były efektem głębokiej modernizacji czołgów T-72B.

Leopard 2A6, aby sprostać rosyjskim maszynom, wykorzystuje wzmocniony pancerz przedni i boczny. Pancerz ten jest wzmocniony poprzez nakładanie na niego pakietów, które składają się z kilku warstw stalowych płyt. Te płyty są pokryte od wewnątrz materiałem o właściwościach gumy.

Jest to stosunkowo lekki, ale skuteczny sposób na zwiększenie poziomu ochrony przed głowicami kumulacyjnymi, a nawet penetratorami kinetycznymi, czyli pociskami APFSDS-T. W przypadku tych ostatnich, dodatkowe warstwy pancerza zakłócają trajektorię ich lotu, co sprawia, że penetratory uderzają w pancerz zasadniczy bokiem, a nie czołowo.

Jednakże, zastosowanie dodatkowego pancerza nie jest jedynym sposobem na zwiększenie skuteczności czołgu. Leopard 2A6 jest wyposażony również w dłuższą armatę Rheinmetall Rh-120 L/55, która jest w stanie rozpędzić penetratory APFSDS-T do wyższej prędkości. To z kolei zapewnia lepszą celność i przebijalność pocisków. Niestety, taka modernizacja zaowocowała wzrostem masy czołgu do ponad 60 ton.

Na koniec warto wspomnieć, że czołgi Leopard 2 w tej wersji otrzymały możliwość działania załogi w trybie hunter-killer. W tym trybie dowódca, korzystając z własnego termowizyjnego celownika panoramicznego, wyszukuje cele i naprowadza na nie armatę. Następnie działonowy dokonuje niezbędnych poprawek i oddaje strzał. Takie działanie załogi znacznie przyspiesza eliminację wykrytych celów w porównaniu do tradycyjnej metody działania, gdzie to działonowy dokonuje wszystkiego na podstawie danych od dowódcy.