Urzędnicy z USA nie mają wątpliwości. Ta broń zmieni oblicze wojny

Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych Lloyd Austin powiedział, że artyleria dalekiego zasięgu okaże się "decydująca" w następnej fazie wojny. USA wraz z Kanadą szkolą pewną liczbę ukraińskich żołnierzy do używania haubic M777 kal. 155 mm, które oba kraje zobowiązały się dostarczyć obrońcom.

Ponadto Francja wysyła samobieżne haubicoarmaty CAESAR, które również wykorzystują pociski odłamkowo-burzące kal. 155 mm, a prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski poprosił o system artylerii precyzyjnej M142, znany jako HIMARS. Eksperci zakładają, że ta broń będzie dostarczana z czasem – donosi Ukrinform. Przyjrzyjmy się tym kompleksom.

Według zapowiedzi, na Ukrainę dotarło już 70 z 90 haubic M777 wysłanych przez USA. Waszyngton zobowiązał się również przekazać blisko 190 tys. pocisków artyleryjskich. M777 to nazwa ultralekkiej haubicy, która ma zastąpić leciwą M198. Za jej produkcję odpowiada brytyjski koncern zbrojeniowy BAE Systems. Do obsługi ważącej 3773 kg haubicy potrzeba siedmiu osób.

Broń można transportować śmigłowcem, statkiem lub samolotem transportowym, a do jej holowania potrzebny jest pojazd kołowy 4x4 o masie powyżej 2,5 tony z hamulcem pneumatycznym. Donośność M777 zależy od rodzaju używanej amunicji i wynosi:

• 25 tys. m w przypadku pocisków odłamkowo-burzących;
• 30 tys. m w przypadku pocisków z dodatkowym napędem rakietowym RAP;
• 40 tys. m (w przypadku pocisków M983 Excalibur). 

Maksymalna prędkość holowania haubicy po utwardzonej drodze to 88 km/h, a w terenie 50 km/h. Ciągła szybkostrzelność tej broni wynosi 2 strz./min., zaś maksymalna 5 strz./min. Oprócz USA i Kanady, haubica M777 zostanie dostarczona Ukrainie przez Australię.

Nazwa systemu CAESAR (CAmion Équipé d’un Système d’Artilleria) znaczy dosłownie  "ciężarówka wyposażona w system artylerii". Jest to samobieżna haubicoarmata produkowana od 2006 r. przez francuski państwowy koncern zbrojeniowy Nexter Systems. Masa własna tej broni przekracza 15 t, zaś bojowa – 18 t.

CAESAR zbudowana jest na podwoziu pojazdu ciężarowego z napędem 6x6 (są to Unimog lub Renault Sherpa 5). Uzbrojenie całego kompleksu stanowi armatohaubica kal. 155 mm z lufą o długości 52 kalibrów. Donośność broni to 40 tys. m, a jej szybkostrzelność - 6 strz./min. Prędkość pojazdu z haubicą CAESAR to maksymalnie 100 km/h, zaś jego zasięg – 600 km. Siedem lat temu Francuzi zaprezentowali zmodyfikowaną wersję zamontowaną na podwoziu z napędem 8x8.

HIMARS to mobilna, lekka i wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet. Za jej produkcję odpowiada amerykański koncern zbrojeniowy Lockheed Martin, znany m.in. z konstrukcji myśliwców piątej generacji F-35. W kompleksie stosuje się amunicję kierowaną GMLRS-U/AW i ATACMS o zasięgu do 300 km.

Wyrzutnia została opracowana pod koniec lat 90. XX w., a jej seryjną produkcję rozpoczęto w 2003 r. Obecne wersje HIMARS są osadzane na opancerzonej ciężarówce Oshkosh M1140 z napędem 6x6. Załoga systemu składa się z trzech osób (operatora, dowódcy i kierowcy). Kabina pojazdu zapewnia ochronę przed ostrzałem z broni ręcznej oraz odłamkami z pocisków artyleryjskich.

Masa własna kompleksu HIMARS przekracza 16 t, a prędkość pojazdu przenoszącego wyrzutnię dochodzi do 95 km/h. Z wyrzutni można wystrzelić pociski rakietowe dalekiego zasięgu MGM-140 ATACMS oraz pociski rakietowe z subamunicją kasetową.

Adam Gaafar, dziennikarz Wirtualnej Polski