Ukraińska załoga Geparda rekordzisty. "Albo my, albo oni"

Rekordowy zestaw podległy pod Dowództwo Sił Powietrznych "Zachód", mający na koncie 26 dronów Shahed i trzy pociski manewrujące, jest obsługiwany przez trzech ludzi niezwiązanych z wojskiem przed pełnoskalową inwazją Rosji. Dowódcą jest Victor z Kijowa, który był prywatnym przedsiębiorcą. Strzelcem jest Bogdan będący cukiernikiem w restauracji w centrum Charkowa, a kierowca-mechanik Wasyl był górnikiem z obwodu donieckiego.

Swój system otrzymali latem 2022 roku po krótkim szkoleniu za granicą. - Do realizacji naszych zadań jest to najwyższej klasy wóz bojowy. Posiada dwa potężne armaty kalibru 35 mm i bardzo skuteczne radary umożliwiające wykrywanie i śledzenie celów. Pracujemy jako jedność - trzy osoby i pojazd. Zajmujemy pozycję, jesteśmy gotowi, wykrywamy cele, niszczymy je. Jest mało czasu na podejmowanie decyzji, ponieważ bitwa powietrzna trwa kilka sekund. Musimy zniszczyć cel, zanim opuści nasz zasięg, ale damy radę - mówi Victor.

Podczas najbardziej produktywnej bitwy załoga zniszczyła pięć dronów Shahed. Dowódca mówi, że dla nich była to również najtrudniejsza bitwa. - Nasze stanowisko znajdowało się bezpośrednio przy osłanianym obiekcie. Oznacza to, że drony uderzeniowe lecą bezpośrednio na nas i musimy je zniszczyć. Albo my, albo oni. W natłoku wydarzeń niewiele myślisz o sobie i chcesz po prostu wszystko zniszczyć. Udało nam się, chociaż podczas odparcia ataku jedno z dział uległo awarii - wyjaśnia.

Podczas kolejnej bitwy przeciwlotniczej załoga zniszczyła trzy pociski manewrujące. - Ich celem był obiekt energetyczny. Gdybyśmy zawiedli, wiele osób pozostałoby bez światła i ogrzewania w swoich domach. To silna motywacja do działania - opowiada.

Ukraina poza Gepardami z Niemiec otrzymała też holenderskie Cheetah PTRL bazujące na niemieckim Gepardzie, który jest samobieżnym systemem przeciwlotniczym zbudowanym na podwoziu czołgu Leopard 1. System ten wykorzystuje parę armat automatycznych Oerlikon KDA L/R04 35/90 kal. 35 mm.

Armaty te charakteryzują się szybkostrzelnością wynoszącą 550 strzałów na minutę każda, co daje łącznie 1100 strzałów na minutę. Pozwala to na skuteczne atakowanie celów w odległości około 4-5 kilometrów bardzo niskim kosztem. Kilkupociskowa seria to ponad 10 tys. euro., co jest niskim kosztem wobec pocisków przeciwlotniczych kosztujących znacznie ponad 100 tys. euro za sztukę w przypadku tańszych rozwiązań.

Naprowadzanie armat odbywa się za pomocą radaru kierowania ogniem, umieszczonego z przodu wieży, który ma zasięg 15 km. Radar ten dostarcza niezbędnych danych celowniczych do komputera balistycznego, a do wykrywania obiektów w pełnym zakresie 360 stopni służy drugi obrotowy radar o takim samym zasięgu.

Warto podkreślić, że Holendrzy wybrali radar od innego producenta, co pozwala na odróżnienie ich wersji od niemieckiej. Dodatkowo Gepard bądź Cheetah PTRL wyposażony jest w celownik optyczny, który umożliwia działanie w trybie awaryjnym przy połączeniu z amunicją smugową.

Zestawy Cheetah PTRL w wersjach CA2 i CA3 zostały zmodernizowane, co obejmowało ulepszenie systemu komunikacji i kierowania ogniem. Celem tych zmian było skrócenie czasu od wykrycia celu do jego eliminacji oraz dodanie sensora mierzącego prędkość wylotową pocisków.

Pojazdy te zostały również przystosowane do użycia amunicji typu FAPDS-T, która jest pociskiem podkalibrowym stabilizowanym obrotowo, z rdzeniem fragmentującym i smugaczem. Amunicja ta charakteryzuje się większą skutecznością i zasięgiem wynoszącym 5 km, w porównaniu do standardowej amunicji HEI-T czy SAPHEI-T. Jest to znaczące wzmocnienie ukraińskiej obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu.