Bliźniak Geparda w Ukrainie. Przybył z nieoczekiwanej strony

Do Ukrainy ostatecznie trafiła dostawa systemów przeciwlotniczych Cheetah PRTL. Są to bliźniaki bardzo cenionych w Ukrainie systemów przeciwlotniczych Gepard, które zostały odkupione przez USA i Niemcy z Jordanii. Przedstawiamy, co one potrafią.

Niemcy dostarczyły Ukrainie 52 zestawy Gepard pozyskane w najróżniejszy sposób. Część z nich została dosłownie uratowana przed złomowaniem bądź odkupiona od Kataru. Ukraińcy bardzo je sobie cenią, ale niestety możliwości pozyskania większej ich liczby się wyczerpały (jest tylko jeszcze opcja otrzymania zaniedbanych sztuk z Belgii w starszych wersjach).

Jedyną alternatywą dla egzemplarzy niemieckich są bliźniacze zestawy Cheetah PRTL wyprodukowane dla Holandii, które odsprzedano Jordanii w 2013 r. za 21 mln dolarów. Te jednak dzięki działaniom USA i Niemiec ostatecznie miały trafić do Ukrainy, ponieważ Amerykanie zgodzili się odkupić od Jordanii 45 sztuk, a Niemcy 15 egzemplarzy. Na poniższych nagraniach widać Cheetah PRTL, co oznacza, że któraś z partii została dostarczona.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Bazą dla holenderskich Cheetah PTRL był niemiecki Gepard. Jest to samobieżny system przeciwlotniczy na podwoziu czołgu Leopard 1, oparty o parę armat automatycznych Oerlikon KDA L/R04 35/90 kal. 35 mm.

Te oferujące szybkostrzelność 550 strz./min każda (łącznie 1100 strz./min) pozwalają na atakowanie celów na odległościach ok. 4-5 kilometrów. Armaty są naprowadzane za pomocą radaru kierowania ogniem umieszczonego z przodu wieży o zasięgu 15 km. Wspomniany radar zapewnia niezbędne dane celownicze dla komputera balistycznego, a do wykrywania obiektów w 360 stopniach służy drugi obrotowy radar o identycznym zasięgu.

Warto zaznaczyć, że Holendrzy zdecydowali się na radar od innego producenta, dzięki czemu można je odróżnić od wersji niemieckiej. Ponadto Cheetah PTRL dysponuje też celownikiem optycznym umożliwiającym ostrzał w trybie awaryjnym.

Zestawy Cheetah PTRL w wersjach CA2 i CA3 przeszły modernizację, która obejmowała ulepszenie systemu komunikacji i kierowania ogniem. Zmiany miały na celu skrócenie czasu od momentu wykrycia celu do jego eliminacji oraz dodanie sensora mierzącego prędkość wylotową pocisków.

Pojazdy zostały również przystosowane do użycia amunicji typu FAPDS-T (pocisk podkalibrowy stabilizowany obrotowo, z rdzeniem fragmentującym ze smugaczem) o większej skuteczności i zasięgu (5 km zamiast 4 km) niż ma to miejsce w przypadku standardowej amunicji HEI-T (odłamkowo-zapalająca ze smugaczem) czy SAPHEI-T (przeciwpancerna z ładunkiem wybuchowym, smugaczem i środkiem zapalającym). Jest to istotne wzmocnienie ukraińskiej obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu.