Duży problem Filipin. Rozwiązanie przyszłości podsuwa Korea

Filipiny od kilkunastu lat poszukują nowych myśliwców dla swoich sił powietrznych. Kolejne zakupy były odkładane ze względu na ciągłe problemy budżetowe tego wyspiarskiego państwa. Jednak stale rosnące napięcie w stosunkach z Chinami powoduje, że rząd w Manili musi w końcu podjąć jakąś decyzję. Do tej pory wydawało się, że jedynymi konkurentami w walce o kontrakt na wielozadaniowe samoloty bojowe będą amerykański F-16 Block 70/72 Viper i szwedzki Saab JAS 39E Gripen. W ostatnich dniach do rywalizacji dołączył południowokoreański KF-21 Boramae.

KF-21 jest najnowszym myśliwcem oferowanym przez południowokoreański koncern lotniczy KAI – ten sam, który produkuje również samoloty szkolno-treningowe i szkolno-bojowe T-50 i FA-50. Te ostatnie już od kilku lat są w uzbrojeniu Filipin stanowiąc podstawę ich lotnictwa bojowego. Jednak w obliczu coraz częstszych konfrontacji z Chinami i nadal rosnącego zagrożenia większym konfliktem Filipiny podjęły decyzję, że potrzebują maszyn bardziej zaawansowanych. KF-21 jest zaliczany do myśliwców generacji 4+. Ogółem Filipiny zamierzą przeznaczyć na modernizację całych sił zbrojnych 33 mld dolarów.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

KF-21 dopiero w czerwcu tego roku wszedł do produkcji seryjnej. Siły Powietrzne Korei Południowej zamówiły pierwszą serię 20 samolotów tego typu, a pierwsze egzemplarze mają trafić do służby liniowej w 2026 r.. Docelowo mają zamiar pozyskać 100-120 myśliwców tego typu. W program budowy tego samolotu jest zaangażowana również Indonezja. Cały czas są poszukiwani również inni potencjalni partnerzy przemysłowi. Kilka miesięcy temu rozmowy na temat możliwości przyłączenia się do programu KF-21 toczono z przedstawicielami polskiego ministerstwa obrony.

Koreańczycy zaproponowali Filipinom sprzedaż 10 KF-21 Block 1. Jest to jedyny produkowany obecnie wariant tego samolotu, którego zdolności bojowe są ograniczone do zwalczania celów powietrznych. W tej chwili KF-21 jest typowym myśliwcem przewagi powietrznej. Dopiero w kolejnych latach, wraz w wchodzeniem do produkcji kolejnych wariantów, samolot będzie zyskiwał nowe zdolności, w tym możliwość atakowania celów naziemnych czy lepsze właściwości stealth.

Oferta koreańska jest łączona. Poza dziesięcioma KF-21 KAI zaproponował sprzedaż Filipinom kolejnej partii FA-50, ale w opracowywanym dopiero wariancie Block 20 o zwiększonych możliwościach bojowych. Jak wspomniano Filipiny już teraz używają dwunastu FA-50 i od dawna mówi się o chęci powiększenia ich floty. FA-50 Block 20 będzie wyposażony w radar AESA PhantomStrike, sondę do tankowania w powietrzu i będzie mógł przenosić pociski powietrze-powietrze średniego zasięgu.

Prace nad KF-21 rozpoczęły się w 2015 r. Zakłada się wyprodukowanie przynajmniej 200 myśliwców – 120 dla Korei Południowej i 80 dla Indonezji. Z wyglądu KF-21 przypomina pomniejszonego amerykańskiego F-22, ale w odróżnieniu od niego w obecnej postaci nie jest samolotem o fizycznych cechach stealth. Przykładowo uzbrojenie nie jest przenoszone w komorach uzbrojenia, a jedynie w zagłębieniach w kadłubie. Masa własna ma wynosi 12 t., maksymalna masa startowa 26 t., a masa przenoszonego uzbrojenia 7,6 t. Samolot ma 16,9 m długości, 11,2 m rozpiętości skrzydeł i 4,7 m wysokości. Napęd stanowią dwa silniki General Electric F414-GE-400K.

Podstawowym uzbrojeniem KF-21 będą pociski powietrze-powietrze dalekiego zasięgu MBDA Meteor i naprowadzane na podczerwień pociski krótkiego zasięgu IRIS-T. W przyszłości można zakładać również integrację uzbrojenia produkcji amerykańskiej. Uzbrojenie powietrze-ziemia obejmuje szeroki zakres bomb swobodnie spadających i korygowanych rodziny Mk 81, Mk 82, Mk 83, Mk 84, GBU-12, JDAM czy CBU-105. Ponadto KF-21 ma przenosić pociski AGM-65 Maverick, pociski manewrujące Taurus KEPD 350, pociski przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon oraz całą gamę nowych pocisków będących dopiero w opracowaniu w zakładach południowokoreańskich. Uzbrojenie stałe występuje w postaci sprawdzonego działka M61A2 Vulcan znanego z większości współczesnych myśliwców amerykańskich.

Głównym sensorem jest radar AESA opracowany przez Hanwha Systems składający się z 1000 modułów nadawczo-odbiorczych. Ponadto samolot jest wyposażony w termonamiernik, zasobnik celowniczy z głowicą elektrooptyczną czy urządzenie zagłuszające wrogie radary LIG Nex1 ALQ-200K.

Autor: Marcin Wołoszyk