Korea Południowa zamawia pierwsze seryjne KF‑21

Zamówienie 20 myśliwców z jednej strony jest dobrą informacją dowodzącą, że cały program postępuje naprzód, ale oczekiwania producenta były większe. Pierwotne założenia mówiły o zamówieniu w ramach pierwszego kontraktu aż 40 myśliwców. Liczba ta została zredukowana o połowę ze względu na chęć przeprowadzenia dodatkowych testów i dopracowania konstrukcji przed zamówieniem większej liczby samolotów. Chodzi przede wszystkim o dopracowanie radaru AESA i jego integracji z pociskami powietrze-powietrze.

Równocześnie przedstawiciel zamawiającego podkreślił, że plany dotyczące całkowitej liczby maszyn planowanych do pozyskania się nie zmieniły. Pierwsze seryjne myśliwce zamówione w ramach nie mniejszej umowy mają być dostarczone w drugiej połowie 2026 roku, a do 2032 r. ma być dostarczonych 120 KF-21. Zastąpią one w siłach powietrznych wywodzące się z lat 1960-tych myśliwce produkcji amerykańskiej McDonnell Douglas F-4 i Northrop F-5.

Prace nad KF-21 rozpoczęły się w 2015 r. Zakłada się wyprodukowanie przynajmniej 200 myśliwców – 120 dla Korei Południowej i 80 dla Indonezji. Z wyglądu KF-21 przypomina pomniejszonego amerykańskiego F-22, ale w odróżnieniu od niego w obecnej postaci nie jest samolotem o fizycznych cechach stealth. Przykładowo uzbrojenie nie jest przenoszone w komorach uzbrojenia, a jedynie w zagłębieniach w kadłubie. Masa własna ma wynosi 12 t., maksymalna masa startowa 26 t., a masa przenoszonego uzbrojenia 7,6 t. Samolot ma 16,9 m długości, 11,2 m rozpiętości skrzydeł i 4,7 m wysokości. Napęd stanowią dwa silniki General Electric F414-GE-400K.

Podstawowym uzbrojeniem KF-21 będą pociski powietrze-powietrze dalekiego zasięgu MBDA Meteor i naprowadzane na podczerwień pociski krótkiego zasięgu IRIS-T. W przyszłości można zakładać również integrację uzbrojenia produkcji amerykańskiej. Uzbrojenie powietrze-ziemia obejmuje szeroki zakres bomb swobodnie spadających i korygowanych rodziny Mk 81, Mk 82, Mk 83, Mk 84, GBU-12, JDAM czy CBU-105. Ponadto KF-21 ma przenosić pociski AGM-65 Maverick, pociski manewrujące Taurus KEPD 350, pociski przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon oraz całą gamę nowych pocisków będących dopiero w opracowaniu w zakładach południowokoreańskich. Uzbrojenie stałe występuje w postaci sprawdzonego działka M61A2 Vulcan znanego z większości współczesnych myśliwców amerykańskich.

Głównym sensorem jest radar AESA opracowany przez Hanwha Systems składający się z 1000 modułów nadawczo-odbiorczych. Ponadto samolot jest wyposażony w termonamiernik, zasobnik celowniczy z głowicą elektrooptyczną czy urządzenie zagłuszające wrogie radary LIG Nex1 ALQ-200K.

KF-21 jest rozwijany etapami. Samoloty, które powstają w tej chwili mają mieć cechy obniżonej wykrywalności o tyle, że mają być trudniej wykrywalne od maszyn w rodzaju F/A-18, Eurofightera czy Rafale’a. Dopiero samoloty w kolejnej wersji (Block 2) miałyby mieć cechy stealth na poziomie F-117. Dojście do tego poziomu zajmie kilka lat licząc od wdrożenia pierwszej wersji KF-21, co ma nastąpić pod koniec obecnej dekady. W dalszej przyszłości liczonej w –nastu latach planowane jest opracowanie wersji Block 3 z charakterystykami stealth na poziomie dzisiejszych samolotów amerykańskich.

Marcin Wołoszyk, dziennikarz konflikty.pl