Rosjanie stracili parę Su-30. Ukraińcy użyli broni stosowanej na F-16
Przeciwlotnicze drony morskie Magura nie są nowością, ale niedawny historyczny przypadek zestrzelenia pary rosyjskich samolotów Su-30 został dokonany za pomocą amerykańskich pocisków AIM-9 Sidewinder. Jest to broń stosowana także na polskich F-16.
Ukraińcy coraz intensywniej korzystają z dronów morskich do paraliżowania ruchu rosyjskiej Floty Czarnomorskiej stacjonującej obecnie w Noworosyjsku. Ponadto wykorzystują drony morskie w charakterze miniaturowych lotniskowców dla bezzałogowców polujących na rosyjskie systemy obrony przeciwlotniczej rozlokowane na wybrzeżach Krymu.
Rosjanie - chcąc chronić swoje okręty - polują na drony za pomocą lotnictwa. Na początku były to śmigłowce, ale po stracie kilku sztuk zdecydowali się wykorzystać samoloty wielozadaniowe. Te w teorii powinny być odporne na drony przeciwlotnicze ze względu na wysoki pułap i wykorzystanie np. pocisków kierowanych laserem.
Jednakże z jakichś powodów rosyjscy piloci samolotów Su-30 zdecydowali się atakować drony za pomocą działek lub pocisków niekierowanych, co okazało się dla nich katastrofalne. Dwie maszyny zostały dorwane przez drona przenoszącego amerykańskie pociski AIM-9 Sidewinder, najpewniej w starych wersjach L bądź M. Tych w NATO nie brakuje i są dobrym zastępstwem dla dotychczasowo wykorzystywanych Wympieł R-73.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Pociski AIM-9 Sidewinder — broń krótkiego zasięgu większości sił powietrznych NATO
Pociski z serii AIM-9 Sidewinder od lat 50. XX wieku stanowią podstawowe uzbrojenie samolotów państw NATO. Obecnie w lotnictwie członków Sojuszu używane są pociski AIM-9L lub M, które pochodzą z końca lat 70. i 80. XX wieku, a także nowsze modele AIM-9X produkowane od 2015 r.
Wersję AIM-9X łatwo odróżnić od starszych modeli ze względu na obecność malutkich cannardów z przodu pocisku oraz krótkich stateczników w jego tylnej części. Ukraina dostała zarówno stare wersje oraz nowsze sztuki AIM-9X, zarezerwowane najpewniej dla samolotów F-16. Obrońcy otrzymali także system NASAMS.
Pociski AIM-9 Sidewinder - pasywny system naprowadzania
Pociski AIM-9 Sidewinder charakteryzują się krótkim zasięgiem, wynoszącym nieco ponad 30 km dla nowszych odmian na dużej wysokości lub ok. 10 km w przypadku odpalenia z lądu lub wody. Są to pociski wyposażone w system naprowadzania na podczerwień z głowicą IR, a w najnowszych odmianach jest to konstrukcja czwartej generacji (IIR) widząca termiczny obraz celu. Jednakże jak widać po celach, starsze modele też sobie radzą ze strącaniem rosyjskich samolotów.
Ten pasywny sposób naprowadzania różni się od aktywnej głowicy radiolokacyjnej pocisków AIM-120 AMRAAM i pozwala na atakowanie samolotów wykonanych w technologii stealt. Broń ta jest jednocześnie odporna na flary.
Do niszczenia celów służy głowica odłamkowa o masie około 10 kg, która jest wystarczająca do poważnego uszkodzenia lub zniszczenia samolotu czy śmigłowca. Wersja AIM-9X Block II, w porównaniu do wcześniejszych wersji, poza poprawioną wytrzymałością i inną konstrukcją powierzchni sterowych dysponuje też wektorowaniem ciągu, co znacznie poprawia jego manewrowość na krótkim dystansie, gdy silnik rakietowy jest jeszcze aktywny.