Polska modernizuje BWR‑1. To ostatnie takie pojazdy w Wojsku Polskim

Nowa umowa, zawarta pomiędzy 1. Regionalną Bazą Logistyczną z Wałcza i Wojskowymi Zakładami Motoryzacyjnymi przewiduje modernizację ostatnich 15 (z 38 posiadanych przez Polskę ogółem) pojazdów BWR-1.

Wozy w wariantach BWR-1D i BWR-1S trafiły do polskiej armii na przełomie lat 80. i 90., i obecnie – podobnie jak bojowy wóz piechoty BWP-1, który stał się bazą do wykonania pojazdów rozpoznawczych – są sprzętem mocno przestarzałym.

Część zdatnych do walki BMP-1 została przekazana przez Polskę Ukrainie. W przypadku pojazdów BWR-1 najprawdopodobniej przewidywana jest ich dalsza służba aż do czasu, gdy niemal muzealne wozy bojowe zostaną zastąpione przez docelowe pojazdy Żuk, zbudowane z wykorzystaniem podwozia bojowego wozu piechoty Borsuk.

Zobacz także: Czy to sprzęt NATO, czy rosyjski?

Modernizacja polskich BWR-1 nie przewiduje zmian w opancerzeniu czy uzbrojeniu pojazdów. Unowocześnione zostaną za to ich podzespoły służące do wykonywania kluczowych zadań, czyli rozpoznania.

Oznacz to m.in. doposażenie pojazdów w pokrycie maskujące Berberys, montaż cyfrowych środków łączności opracowanych przez polski Radmor i amerykańską spółkę L3Harris, instalacja głowicy optoelektronicznej, systemu obserwacji dookólnej, dalmierzy i kamer.

Pojazdy zostaną także wyposażone w automatyczny przyrząd rozpoznawania skażeń chemicznych AP4C, radiometr DPO i miniaturowy wykrywacz min MIMID.

Najważniejszą zmianą, która znacząco podniesie możliwości starego sprzętu, jest montaż radaru obserwacji pola walki SRC SR Hawk (V) 2E.

Radar ten pozwala na automatyczne mapowanie wybuchów pocisków artyleryjskich i określanie ich współrzędnych, a przede wszystkim na wykrywanie odległych obiektów.

Dzięki niemu duże pojazdy, jak czołg czy armatohaubica samobieżna, są wykrywane z dystansu ok 30 km. Nieco bliższy, bo wynoszący 21 km, jest zasięg wykrywania mniejszych pojazdów, jak transporter czy samochód. Pojedyncze osoby mogą być wykrywane z 12 km.