Kolejny T‑90M zniszczony. Duma Putina za 4,5 mln dolarów pokonana przez dary z Europy
Rosjanie według szacunków mają na stanie tylko około stu najnowocześniejszych czołgów T-90M, więc utrata któregokolwiek z nich to znaczący sukces Ukrainy. Jednym ze skuteczniejszych sposobów ich eliminacji jest artyleria z odpowiednią amunicją z Europy. Przedstawiamy kulisy zniszczenia tego egzemplarza T-90M.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Ukryty w lesie czołg T-90M został ostrzelany artylerią. Według użytkownika udostępniającego wideo na Twitterze była to włoska haubica FH-70, być może przekazana przez Estonię. Czołg, sądząc po nagraniu, został trafiony podpociskiem z wyspecjalizowanej amunicji przeciwpancernej SMArt 155 lub Bonus. Mamy bowiem eksplozję w powietrzu, a następnie po paru sekundach wyraźny słup ognia z wieży czołgu, gdzie doszło do przebicia pancerza, a następnie eksplozji amunicji.
FH 70 - nowoczesna samojezdna haubica holowana z Europy
Haubice FH-70 przekazane Ukrainie przez Estonię i/lub Włochy to konstrukcja z końca lat 70. XX wieku będąca dziełem Wielkiej Brytanii, Włoch oraz Niemiec. Mamy tutaj do czynienia ze skomplikowaną haubicą holowaną o masie 9 ton wyposażoną we własny silnik o pojemności 1,7 l pełniący funkcję agregatu prądotwórczego i umożliwiający przemieszczanie się haubicy z prędkością do 16 km/h.
Haubica FH-70 charakteryzuje się zasięgiem od 24 km do nawet ponad 30 km, w zależności od zastosowanej amunicji, oraz szybkostrzelnością do 6 strz./min. Ponadto istnieje możliwość oddania trójstrzałowej salwy w zaledwie 13 sekund lub w osiem, jeśli haubica dysponuje automatycznym systemem ładowania.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Przeciwpancerna amunicja artyleryjska z Europy
Do Ukrainy trafiła artyleryjska amunicja przeciwpancerna Bonus i SMArt 155. Są to pociski artyleryjskie, które eksplodują nad danym terenem, wypuszczając dwa inteligentne podpociski najeżone sensorami pokroju sensorów IR czwartej generacji, widzącymi termiczny obraz celu i/lub lidarów lub radarów.
Jeszcze w locie przeszukują one obszar o powierzchni nawet dziesiątków tysięcy metrów kwadratowych i naprowadzają się, opadając na wykryte cele. W przypadku Bonusa moduł z głowicą typu EFP mogącą przebić około 140 mm stali nie wykorzystuje spadochronu spowalniającego opadanie obecnego np. w subamunicji pocisków SMArt 155.
Warto też zaznaczyć, że ładunki EFP, mimo na papierze gorszej penetracji od głowic kumulacyjnych, dużo lepiej sobie radzą z osłonami pokroju pancerzy prętowych czy kostek pancerza reaktywnego. Tutaj bowiem zamiast strumienia kumulacyjnego mamy formowany wybuchowo kinetyczny penetrator poruszający się z prędkością 2000 m/s, przed którym bardzo ciężko się obronić.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski
