Rosyjski "konwój" pod Bachmutem. Spadł na niego "deszcz śmierci"

Rosjanie ciągle próbują atakować w okolicy Kliszczijiwki. Właśnie pojawiło się nagranie z ukraińskiego drona pokazujące spektakularną klęskę rosyjskiej grupy bojowej składającej się z trzech czołgów z rodziny T-72 oraz trzech bojowych wozów piechoty (bwp) z rodziny BMP-1/2.

Grupa została wyeliminowana dzięki współpracy żołnierzy z 24 batalionu szturmowego "Aidar" i artylerii. To właśnie ona bardzo precyzyjnie ostrzelała rosyjski "konwój" za pomocą klasycznych pocisków odłamkowo-burzących i kasetowych. Na drugim nagraniu z innego drona widać nawet jak jeden z rosyjskich czołgów omal nie trafia, strzelając w drugiego.

Możliwe, że w panice rosyjska załoga uznała go za czołg przeciwnika lub po prostu doszło do zapalenia się ładunku prochowego w lufie wskutek pożaru wewnątrz, co spowodowało wystrzał.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Ukraina pokazała, że artyleria dalej jest bogiem wojny i ta może działać w warunkach, gdzie użycie lotnictwa mogłoby się zakończyć katastrofą ze względu na obronę przeciwlotniczą przeciwnika.

W praktyce nawet nieprzebicie pancerza czołgu może go wyeliminować z walki. W przypadku nawet niecentralnego a bliskiego trafienia pocisku kal. 155 mm lub podobnego odłamki i fala uderzeniowa mogą zniszczyć bardzo delikatną optoelektronikę lub peryskopy czyniąc załogę czołgu ślepą.

Ewentualnie może dojść do uszkodzenia gąsienic, co w obydwu przypadkach zazwyczaj zmusza załogę do ewakuacji, ponieważ w każdej chwili czołg może zostać dobity za pomocą przeciwpancernych pocisków kierowanych czy dronów z głowicą kumulacyjną.

Drugim środkiem są stosowane przez Ukraińców artyleryjskie pociski kasetowe M864 zawierające 72 bombletów DPCIM, z których każdy jest w stanie przepalić nawet do 200 mm stali pancernej. Tyle wystarczy w przypadku szczęśliwego trafienia na strop czołgu.

Jednakże poza amunicją kasetową Ukraińcy także dysponują nowoczesnymi kierowanymi pociskami dedykowanymi zwalczaniu sprzętu pancernego. Są nimi pociski Bonus i SMArt 155 dostarczone przez państwa z Europy, ale tutaj nie widać śladów ich zastosowania.