Pierwsza taka strata Rosjan. Mają tych systemów tylko parę

Ukraińcom udało się za pomocą rakiety GMLRS wystrzelonej z systemu M142 HIMARS lub M270 MLRS upolować radar wykrywania systemu Buk-M3. Jest to pierwsza strata tego systemu wprowadzonego do służby w 2015 r. Przedstawiamy jego osiągi.

Ukraińcom udało się upolować bardzo rzadki radar 9S36M będący częścią systemu przeciwlotniczego Buk-M3. Jest to bardzo bolesna strata, ponieważ według raportu The Military Balance 2021 Rosja w 2020 r. dysponowała 60 systemami tego typu. Normalnie w Rosji na jeden radar przypada do 6 wyrzutni, toteż zniszczony przez Ukraińców radar kosztujący 40 mln dolarów jest jednym z nielicznych egzemplarzy.

Jego zniszczenie znacznie upośledziło działanie podłączonych niego systemów skazanych wyłącznie na radar kierowania ogniem zdolny do przeszukiwania wąskiego wycinka przestrzeni powietrznej.

Całkiem możliwe, że Ukraińcy wytropili radar na podstawie jego emisji radiolokacyjnej, a dokładniejsze dane celownicze zapewnił dron w postaci np. polskiego FlyEye, które mają już "na koncie" przypadki podglądania starszych wersji systemu Buk.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

System Buk-M3 został zaprojektowany do zwalczania szerokiego spektrum celów obejmującego samoloty, drony czy pociski balistyczne na dystansie do 70 km (nie licząc celów szybkoporuszających się, dla których zasięg spada o połowę) i na pułapie do 35 km.

Do eliminowania wykrytych celów służy sześć lub maksymalnie dwanaście rakiet 9M317M najczęściej z półaktywną głowicą radiolokacyjną wymagającą oświetlania celu aż do chwili trafienia przez radar kierowania ogniem. Jednakże warto zaznaczyć, że Rosjanie mieli też opracować głowicę naprowadzająca pocisku z własnym emiterem.

Te zamknięte w szczelnych pojemnikach pociski o długości 5,2 m i masie około 600 kg poruszają się z prędkością około 1550 m/s oraz dysponują głowicą bojową o masie 62 kg. Tyle wystarczy, aby poradzić sobie z każdym celem oraz system Buk-M3 jest zdolny do zwalczania do sześciu celów jednocześnie.

Z tego względu jest to jeden z najbardziej wartościowych systemów Rosji i każde jego zniszczenie ułatwi w późniejszym czasie wykonywanie misji bojowych przez np. samoloty F-16.