Hezbollah atakuje Izrael. Oto czym dysponuje

Hezbollah na znak solidarności z Hamasem zaatakował Izrael na granicy z Libanem. Wyjaśniamy, jaką bronią dysponuje to ugrupowanie.

Hezbollah to szyickie ugrupowanie polityczne stanowiące jeden z elementów składowych rządu libańskiego. Dysponuje bardzo dobrze wyszkoloną i wyposażoną milicją szacowaną na ok. 20 tys. aktywnych bojowników i drugie tyle rezerwistów (według raportu sporządzonego przez Center for Strategic and International Studies). Sprawia to, że Hezbollah jest dużo groźniejszym przeciwnikiem od Hamasu.

Warto zaznaczyć, że Hezbollah był jedyną frakcją libańskiej wojny domowej (1975-1990 r.), która mogła zachować uzbrojenie. Ze względu na kruchość władzy w Libanie ugrupowanie stanowi istotne wsparcie społeczne (prowadzą m.in. sieć klinik i pomocy charytatywnej) oraz militarne na wypadek ataku Izraela lub innych przeciwników. Wystarczy wspomnieć, że jego członkowie aktywnie walczyli wraz z siłami rządowymi przeciwko komórkom Państwa Islamskiego zlokalizowanym na terenie Libanu.

Teraz po podobnym dużym ataku rakietowym do walki Hamasu dołączył Hezbollah, który prowadzi walkę z Siłami Obrony Izraela w okolicy Wzgórz Golan.

Bojownicy Hezbollahu podobnie jak w przypadku Hamasu są wspierani przez Iran, ale ze względu na obecność w tolerującym ich obecność Libanie mają większe możliwości produkcji uzbrojenia. W przypadku broni strzeleckiej dominują tu karabinki z rodziny AK/AKM, przeplatane innymi konstrukcjami typu SWD czy PKM z przemytu, dostarczonymi z Iranu lub zdobytymi na m.in. Państwie Islamskim.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Do tego mamy bogaty arsenał broni przeciwpancernej w postaci nie tylko granatników RPG-7, ale też stosunkowo nowych przeciwpancernych pocisków kierowanych (ppk). Mowa tutaj np. o irańskim Toophanie, będącym początkowo kopią amerykańskiego systemu BGM-71 TOW (Tube-launched Optically tracked, Wire-guided) oraz o Dehlavieh, będących kopią rosyjskiego 9M133-1 Kornet-E. Obydwa systemy stanowią poważne zagrożenie dla czołgów. Przykładowo kopia Korneta może przepalić nawet ponad metr stali pancernej, dysponując przy tym zasięgiem ok. 5 km.

Ponadto Hezbollah dysponuje ręcznymi zestawami przeciwlotniczymi QW-18, zdolnymi zwalczać cele na dystansie do 5 km i pułapie do 4 km. Są to chińskie systemy, wykorzystujące dwuzakresową głowicę opartą o detektory działające w podczerwieni i ultrafiolecie. Takie rozwiązania znacznie uodparnia je na flary.

Jednakże największą siłą Hezbollahu są jego możliwości artyleryjskie, znacznie bardziej zaawansowane od tych, którymi dysponuje Hamas. Potencjał ten jest budowany przy pomocy Iranu i Syrii. Wedle szacunków Center for Strategic and International Studies Hezbollah mógł już w 2021 r. dysponować zapasem 130 tys. rakiet różnego typu. W arsenale ugrupowania znajdują się klasyczne wyrzutnie BM-21 Grad kal. 122 mm o zasięgu 20 km, systemy BM-27 Uragan kal. 220 mm o zasięgu około 60 km, czy samobieżna wersja haubicy M-46 kal. 130 mm, zdolna - przy wykorzystaniu nowoczesnej chińskiej amunicji - na rażenie celów na dystansie do 40 km. Hezbollah posiada też całą gamę pocisków balistycznych.

Do tej ostatniej kategorii należą irańskie niekierowane pociski Zelzal-1 i Zelzal-2 o zasięgu kolejno 125-160 km i 210 km. Przenoszą one głowicę bojową o masie 600 kg i  mocno bazują na radzieckich Łuna-M. Broń posiada też swoje wersje kierowane Fateh-110, wyposażone w nawigację inercyjną i satelitarną o kołowym błędzie trafienia poniżej 500 metrów i zasięgu zwiększonym nawet do 300 km.

Hezbollah ma też posiadać na stanie nieznaną liczbę systemów SCUD w różnych wariantach. Dysponują one zasięgiem 300-550 km i przenoszą ładunki o masie od 600 kg do 985 kg. W porównaniu z Hamasem taki arsenał daje Hezbollahowi znacznie większe możliwości rażenia celów na dystansie ponad 20 km.