Włochy wesprą militarnie Ukrainę. Wiemy co mogą wysłać

Włoski parlament niemal jednogłośnie podjął decyzję o wysyłaniu broni do Ukrainy, ale niestety nie ma oficjalnych informacji co może zostać wysłane.

Z drugiej strony wiadomo, że do Ukrainy trafiły już wcześniej dostawy broni obejmującej granatniki Panzerfaust 3, bądź broń maszynową w postaci UKM-ów Beretta MG 42/59 lub WKM-ów M2. Można więc spodziewać się kolejnych dostaw tego prostego w użyciu uzbrojenia.

Przyjrzyjmy się, co Włochy byłyby w stanie szybko wysłać do Ukrainy. W przypadku broni przeciwpancernej można liczyć na większą liczbę granatników Panzerfaust 3 (PzF-3) bądź granatów do nich. Zostały one opracowane przez Dynamit Nobel Defence (DND) i jako pierwsza zakupiła je w 1989 roku przez Japonia, a do Bundeswehry trafiły dopiero trzy lata później.

Są to bezodrzutowe granatniki przeciwpancerne, które można odpalać z pomieszczeń, jeśli za strzelcem znajduje się przynajmniej 2 m wolnej przestrzeni. Załadowany granatnik waży około 13 kg, z czego potężny granat przeciwpancerny bądź burzący to 3,9 kg.

Głowica kumulacyjna kal 110 mm jest w stanie przepalić nawet 900 mm stali pancernej chronionej przez pancerz reaktywny uwzględniając tutaj dwuwarstwowe rozwiązania pokroju Relikta (głowica tandemowa IT). W rękach ukraińskich żołnierzy widziano już granaty w formie zwykłej oraz IT. Zasięg granatnika to 400 m w przypadku wykorzystania zwykłego celownika optycznego.

Inną opcją mogą być przeciwpancerne pociski kierowane (PPK) Milan 2T, które są przez Włochów zastępowane znacznie nowszymi zestawami Spike. PPK Milan to jeden z najlepiej znanych europejskich systemów przeciwpancernych krótkiego zasięgu, który został wprowadzony do uzbrojenia w latach 70.

Oczywiście od tego czasu był on już wiele razy modernizowany. Włosi swoje PPK Milan zmodernizowali do wariantu Milan 2T, który był produkowany na licencji przez zakłady OTO Melara (dzisiejsze Leonardo). Zmodernizowane zestawy Milan 2 weszły do służby w połowie lat 80., a wersja z tandemową głowicą zdolną pokonać pancerz reaktywny w latach 90.

Wszystkie warianty Milana za wyjątkiem nowszego wariantu ER mają zasięg do 2 km i są w stanie przepalić do 700 mm stali pancernej. Z kolei w najnowszym wariancie ER zasięg zwiększono do 3 km, a penetrację do 1000 mm. Milan 2T porównaniu z ukraińskim PPK Stugna-P wypada gorzej, ale ten drugi jest nowszą konstrukcją z głowicą o większej średnicy 130 mm vs 115 mm). Mimo wszystko Milany 2T powinny sobie poradzić ze wszystkim poza czołgami wyposażonymi w ciężki pancerz reaktywny Relikt.

Wyrzutnia wraz z modułem naprowadzania waży 16,4 kg, a pocisk to 6,7 kg. Naprowadzanie jest półautomatyczne i przewodowe, czyli po prostu pocisk jest połączony z wyrzutnią za pomocą bardzo cienkiego kabla.

Z kolei w przypadku broni przeciwlotniczej o Włosi mogą Ukraińcom dostarczyć zestawy MANPADS FIM-92 Stinger.

Ukraina może też liczyć na dostawy uniwersalnych karabinów maszynowych Beretta MG 42/59. Jest to licencyjna produkcja niemieckiego Rheinmetall MG3 dostosowanego do naboju 7,62x51 mm NATO i wyposażonego w ogranicznik szybkostrzelności do ~800 strz./min. Jest to bardzo skuteczna broń zasilana z taśmy nabojowej, jeśli przymknie się oko na jej znaczną masę - rozładowany karabin waży ~ 10,5 kg.

Na froncie pojawiły się też słynne amerykańskie wielkokalibrowe karabiny maszynowe Browning M2HB na trójnożnej podstawie zasilane nabojem 12,7x99 mm NATO (.50 BMG). Jest to jeden z najstarszych dalej obecnych w służbie wzorów uzbrojenia, ponieważ został wprowadzony do użytku w 1933 roku. Jest powszechnie spotykany na wszelakich pojazdach opancerzonych stosowanych przez siły zbrojne państw NATO i nie tylko.

Całość obejmująca trójnóg waży około 58 kg, z czego sam karabin stanowi 38,15 kg. Z kolei plusem tej broni jest możliwość zapewniania skutecznego ognia osłonowego na dystansie nawet 2 km, a lekkie umocnienia bądź nawet ściany budynków nie zapewnią dobrej osłony.

Możliwe są też dostawy karabinków Beretta AR-70/90. Te zostaną wkrótce zastąpione przez nowsze ARX-160. Beretta w wyniku fiaska pozyskania licencji na M16 rozpoczęła próby opracowania nowego karabinka na nabój 5,56x45 mm NATO we współpracy ze szwajcarskim SIG-iem w latach 70., jednak nic z tego nie wyszło.

Włoska Beretta zaprojektowała karabinek opierający się na wykorzystaniu popularnej wtedy mody na komorę zamkową wykonaną z tłoczonej blachy także dzieloną na dwie połowy jak w przypadku karabinków systemu AR-15. Z kolei zasada działania jest podobna do tej z rodziny karabinków AK, ponieważ mamy tutaj system gazowy z tłokiem o długim skoku, a zamek z parą rygli rygluje się przez obrót. Ciekawą kwestią jest jednak umieszczenie sprężyny powrotnej z przodu, a nie z tyłu jak w większości konstrukcji.

Pierwsze wersje zostały wprowadzone w 1972 roku do uzbrojenia na małą skalę, a na szersze przyjęcie producenci czekali do 1990 roku, kiedy to Włochy zdecydowały się nimi zastąpić starsze modele BM 59. AR-70/90 to karabinek o masie 3,8 - 4,1 kg w zależności od długości lufy (360 mm vs 450 mm).

W grę mogą też wchodzić starsze karabiny BM 59, które są dość interesującą przeróbką karabinów M1 Garand. Było to tańsze rozwiązanie niż budowa czegoś nowego od postaw. Włosi zdecydowali się więc możliwie jak najniższym kosztem przerobić Garanda na karabin w kal. 7,62x51 mm NATO zasilany z 20-nabojowego magazynka pudełkowego oraz mogącego prowadzić ogień ciągły.

W przeciwieństwie do amerykanów, pozostawili system gazowy Garanda bez większych zmian. Wzbogacili broń o szereg dodatków, w postaci np. hamulca wylotowego bądź funkcji korzystania z granatów nasadkowych.

Włosi mogą wysłać też najnowsze karabinki w postaci Beretty ARX-160/200. Beretta ARX-160 wprowadzona do uzbrojenia w 2012 roku to konstrukcja bardzo mocno wykorzystująca polimery nawet w przypadku komory zamkowej podobnie jak HK G36, dzięki czemu jest to bardzo lekka broń.

Z kolei zasada działania to modne połączenie wieloryglowego zamka ryglowanego przez obrót oraz systemu gazowego z tłokiem o krótkim skoku. Oczywiście też wszystkie manipulatory są obustronne oraz karabin pozwala na montaż dodatków (szyny Picatinny).

Przykładowo w przypadku wariantu ze stosunkowo długą 406 mm lufą rozładowany bez magazynka karabinek waży 3,1 kg. Karabinek pozwala na szybką wymianę lufy, a po wymianie dolnej komory zamkowej, zamka i lufy jest możliwa konwersja z kal 5,56x45 mm do 7,62x51 mm NATO (4,5 kg). Ponadto Beretta ARX pozwala na łatwe przestawienie strony wyrzutu łusek tylko za pomocą jednego przycisku. Karabinki są wykorzystywane też przez polską służbę więzienną, a w sprzedaży jest również cywilny model ARX-100.