Sojusznik opuszcza polski port. To koniec misji włoskiej fregaty Luigi Rizzo

Operacja Brilliant Shield to jeden z przykładów odpowiedzi NATO na zagrożenie ze strony Rosji. Celem operacji jest zapewnienie bezpieczeństwa szlaków komunikacyjnych i przestrzeni powietrznej NATO. W przypadku Polski przełożyło się to na rotacyjne dyżury włoskich okrętów wojennych.

Ich celem jest przede wszystkim wzmocnienie obrony polskiej infrastruktury krytycznej. Do tej pory w Gdyni dyżurowały kolejno trzy włoskie okręty: niszczyciel Caio Duilio oraz fregaty typu FREMM Antonio Marceglia i Luigi Rizzo. Misja tej ostatniej zakończyła się, a okręt opuścił Gdynię 1 czerwca.

Zobacz także: Czy to sprzęt NATO, czy rosyjski?

Użytkowane przez Włochów (a także marynarkę wojenną Francji, Egiptu, Maroka, a w przyszłości także Stanów Zjednoczonych) fregaty rakietowe typu FREMM dysponują silną obroną przeciwlotniczą i zespołem sensorów, który pozwala na jej efektywne wykorzystanie.

W przypadku włoskiej jednostki kluczowym komponentem uzbrojenia przeciwlotniczego jest 16-komorowa, kontenerowa wyrzutnia pionowego startu MBDA SYLVER A50, przeznaczona dla rakiet Aster 15 i Aster 30. Są to rakiety o średnicy 18 cm, długości 4,2 m i masie – odpowiednio – 310 i 510 kg.

Zasięg rakiet Aster 15 sięga 30 km, a Aster 30 – nawet 120 km. Warto przy tym podkreślić, że podawane przez producenta dane dotyczą zasięgu maksymalnego, w optymalnych warunkach. W przypadku manewrującego, poruszającego się szybko i na dużej wysokości celu praktyczny zasięg tej broni może być znacznie mniejszy.

Niezależnie od tego obecność jednostki typu FREMM przekłada się na powstanie przeciwlotniczego parasola albo nad zgrupowaniem własnych okrętów, albo – co miało miejsce w Polsce – nad portem i otaczającą go aglomeracją.

Luigi Rizzo to fregata typu Carlo Bergamini (lokalny, włoski wariant fregaty typu FREMM). Włoska marynarka wojenna użytkuje obecnie osiem takich okrętów, dwa kolejne są w budowie, a łączna liczba planowanych jednostek tego typu ma sięgnąć 12 egzemplarzy.