Potęga z dalekiej Azji. Jaką armią dysponuje Korea Południowa?

Prezydent Jun Suk Jeol ogłosił, że wprowadzenie stanu wojennego ma związek z działaniami opozycji i ma ochronić kraj "przed zagrożeniem ze strony północnokoreańskich sił komunistycznych".

Twierdzenie, że Korea Południowa jest jedną z największych potęg militarnych świata ma solidne podstawy. Seul zachowuje nieustanną gotowość do obrony swoich terytoriów przed ewentualnym atakiem z północy. Według zestawienia Global Firepower, Kore Południowa dysponuje piątą najpotężniejszą armią świata, co zawdzięcza nie tylko znacznej liczebności wojska (ponad 600 tys. żołnierzy), ale przede wszystkim posiadanej broni.

Znaczą część wyposażenia armia Korei Południowej wypełnia sprzętem z własnych zakładów zbrojeniowych, co dotyczy głównie amunicji, a także pojazdów pancernych i systemów artyleryjskich. Część tego sprzętu, chociażby czołgi K2 czy armatohaubice K9 Thunder, stała się w ostatnich latach znacznie lepiej rozpoznawalna na skutek rozkwitu południowokoreańskiego eksportu. Z oferty Seulu skorzystała m.in. Polska.

Czołgi K2 są sztandarowym przykładem możliwości południowokoreańskiego przemysłu zbrojeniowego i najnowocześniejszą tego typu maszyną w tamtejszej armii. Projektowany już w XXI wieku sprzęt jest uzbrojony w gładkolufową armatę kal. 120-mm i wyposażony w automat ładowania. Pozostaje eksploatowany równolegle ze starszym, również południowokoreańskim czołgiem K1 opracowanym w latach 80. ubiegłego wieku, który stanowi większość zapasów z liczących ponad 2,5 tys. czołgów, jakimi dysponuje Korea Południowa.

Najnowocześniejszy z południowokoreańskich bojowych wozów piechoty, produkowany od 2009 r., to z kolei K21, w którym zastosowano komponenty z włókna szklanego, co zmniejsza masę pojazdu i pozwala na poruszanie się z większymi prędkościami.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Z uwagi na warunki geograficzne Półwyspu Koreańskiego w armii Korei Południowej można znaleźć bardzo dużą liczbę różnego rodzaju moździerzy i haubic, które są bardzo przydatne podczas walk w górach pokrywających znaczną część kraju.

Przykładem tego typu broni jest holowana haubica KH179, w której wykorzystywane są pociski kal. 155 mm. Poza tym Seul posiada duże zapasy artylerii kal. 105 mm, a także już ponad 1 tys. samobieżnych systemów artyleryjskich, w tym najnowszych K9 Thunder kal. 155 mm.

Bardziej "międzynarodowo" prezentuje się południowokoreańskie lotnictwo. W jego składzie też można znaleźć wiele nowoczesnych i cenionych na całym świecie samolotów.

Chodzi przede wszystkim o amerykańskie F-35 oraz F-16, ale również o F-15K Slam Eagle. W kontekście lotnictwa transportowego i rozpoznawczego Korea Południowa również bazuje na sprzęcie amerykańskim (użytkuje m.in. Boeing 737 AEW&C i Lockheed C-130 Hercules). Owocami rodzimego przemysłu są natomiast m.in. KAI T-50 Golden Eagle.

Siłą południowokoreańskiej armii są również ogromne zapasy amunicji artyleryjskiej kal. 105 mm oraz kal. 155 mm, która, jak pokazuje wojna w Ukrainie, okazuje się wciąż nieoceniona.

W zakładach zbrojeniowych rozlokowanych w Korei Południowej produkowane są nie tylko podstawowe pociski artyleryjskie kal. 155 mm zawierające 6,6 kg trotylu o zasięgu do ok. 30 km, ale również bardziej zaawansowane pociski wyposażone w głowice kasetowe oraz pociski z gazogeneratorami, które zapewniają większy zasięg.

Kore Południowa jest też w stanie produkować u siebie pociski balistyczne i manewrujące z rodziny Hyunmoo. Na wyróżnienie zasługuje tu chociażby Hyunmoo-3, czyli pocisk samosterujący zdolny rozwijać prędkość do 1,2 Ma (ok. 1470 km/h) i uderzać w cele oddalone o nawet 3 tys. km. Wszystkie tego typu pociski powstały z myślą o przenoszeniu głowic konwencjonalnych.

Wśród sprzętu wojskowego użytkowanego przez Koreę Południową coraz mniejszy odsetek stanowi broń, która została dostarczona w ramach rozliczeń handlowych przez Rosję. Były to m.in. przeciwpancerne pociski kierowane, a także po kilkadziesiąt sztuk bojowych wozów piechoty BMP-3 i czołgów T-80.

Znaczenie poradzieckiego uzbrojenia jest jednak w Korei Południowej już tak znikome, że ostatnio BMP-3 i czołgi T-80 zaczęto wykorzystywać podczas ćwiczeń w roli celów dla dronów kamikadze.

Jednocześnie Korea Południowa systematycznie rozwija swoją flotę (na początku 2024 r. potwierdzono, że ma już ponad 20 okrętów podwodnych) i przygląda się nowym trendom na polu walki. Przejawia się to chociażby rosnącym zainteresowaniem dronami. Koreańskie media podały we wrześniu br. informację o zainteresowaniu zakupem ok. 200 sztuk dronów Warmate z Polski, które pokazują swoją skuteczność podczas wojny w Ukrainie.