Polskie systemy ZSU-23-4 Szyłka w Ukrainie. Chronią tamtejsze niebo

W sieci pojawiło się zdjęcie przedstawiające zdjęcie zamaskowanego zestawu ZSU-23-4 Szyłka w polskim malowaniu najpewniej sądząc po gęstej zieleni jeszcze z lata 2022 roku. Brakuje też informacji, czy do Ukrainy pojechały wyłącznie starsze ZSU-23-4 Szyłka, czy może zmodernizowane w Polsce zestawy ZSU-23-4MP Biała. Starsze Szyłki co prawda odstają osiągami od dostarczonych przez Niemcy Gepardów, ale i tak są lepsze niż nic czy improwizowanych rozwiązań.

Zestawy przeciwlotnicze ZSU-23-4 Szyłka to konstrukcja z lat 60. XX wieku opierająca się na podwoziu czołgu pływającego PT-76, na którym zamontowano wieżę z radarem, z którym zostały sparowane cztery armaty automatyczne AZP-23 kalibru 23x152 mm o szybkostrzelności 850 - 1000 strz./min każda z łącznym zapasem 2000 sztuk amunicji. Radar tak samo jak w Gepardzie zapewnia niezbędne dane dla komputera balistycznego wliczającego niezbędne poprawki.

Efektywny zasięg ostrzału jest ograniczony do nieco 2 km, a wykorzystywana amunicja obejmuje amunicję przeciwpancerną ze stalowym rdzeniem lub odłamkowo-zapalającą ze smugaczem o prędkości wylotowej około 970 m/s. Jednakże w Polsce została opracowana też amunicja podkalibrowa APDS-T oraz z rdzeniem fragmentujacym FAPDS-T, które dzięki zwiększonej do około 1170 m/s prędkości wylotowej charakteryzują się zasięgiem efektywnym do 3 km.

Polacy przeprowadzili w latach 2000 modernizację części posiadanych Szyłek do standardu ZSU-23-4MP Biała. Największą zmianą w stosunku do wariantu bazowego było zastąpienie radaru pasywnym systemem optoelektronicznym obejmującym termowizję, który jest odporny na atak za pomocą pocisków antyradiolokacyjnych.

Zasięg wykrywania celów dla polskiej modernizacji wynosi 8 - 10 km, a śledzenie obiektów jest już możliwe od 7 - 8 km. Z kolei eliminacja celów jest możliwa na dystansie około 3 km przy pomocy działek lub do 5,5 km przy wykorzystaniu dodanych w ramach modernizacji pocisków PPZR Grom.

Białą w porównaniu do zwykłej Szyłki można poznać po braku radaru na tylej części wieży, gdzie zastąpiły go głowica optoelektroniczna oraz wyrzutnie zawierające pociski Grom, ale na zdjęciu ta sekcja jest porządnie zamaskowana.