Polska wysyła sprzęt wojskowy do Norwegii. To dwa wozy PTS‑M

Transportery pływające PTS-M, które były używane w operacji FENIKS do przeciwdziałania skutkom powodzi, zostaną przekazane Instytutowi Geofizyki Polskiej Akademii Nauk na Spitsbergen.

Polska Stacja Polarna Hornsund imienia Stanisława Siedleckiego, zarządzana przez Instytut Geofizyki PAN, jest najdalej na północ wysuniętą całoroczną polską instytucją badawczą. Stacja znajduje się na wyspie Spitsbergen w Norwegii.

Instytut Geofizyki PAN odpowiada za organizację i logistykę stacji, a także przygotowywanie corocznych wypraw polarnych. Członkowie tych wypraw realizują program monitoringu oraz dbają o bieżące funkcjonowanie stacji. Decyzja o przekazaniu transporterów ma na celu wsparcie tych działań.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

PTS to gąsienicowy transporter pływający, który został zaprojektowany w czasach ZSRR. Jego pierwsza wersja ujrzała światło dzienne w 1961 r., a najnowsza, PTS-3, została wprowadzona w 1988 r. W Polsce używa się modelu PTS-M, który pochodzi z 1965 r. Wyróżnia się on większą (w porównaniu do wersji podstawowej) powierzchnią ładunkową, wynoszącą 7,9 x 2,6 metra.

Amfibia ta, o masie własnej wynoszącej 17,8 t, jest napędzana silnikiem W54-T o mocy 350 KM. Dzięki temu może osiągnąć maksymalną prędkość 42 km/h. Z ładunkiem o masie 10 t, co stanowi maksymalną nośność na wodzie, PTS-M jest w stanie poruszać się z prędkością około 11 km/h. Transporter ten jest przystosowany do poruszania się zarówno po rzekach, jak i po morzu, przy stanie wzburzenia do 4 stopni. Wersja PTS-M została dodatkowo wyposażona w system ogrzewania w kabinie, co stanowi udogodnienie dla 2-osobowej załogi w porównaniu do pierwszego modelu PTS.