Może być koszmarem rosyjskich czołgistów. Ukraina tworzy nową broń

Projekt przewiduje opracowanie rodziny pojazdów opancerzonych, które w zależności od konfiguracji będą mogły przewozić dwuosobową załogę oraz do ośmiu żołnierzy desantu. Maszyny będą miały otwartą architekturę oraz budowę modułową. Konstrukcje mają bazować na podwoziach 4x4 i 6x6.

Według zapowiedzi producenta, pojazdy – w zależności od wariantu – będą wyposażone w armaty kalibru od 12,7 mm do ponad 30 mm. Inguar Defence zapowiada również, że podwozie 6×6 będzie można połączyć z pociskami kierowanymi Brimstone MBDA, a nawet z wieloma systemami rakietowymi.

Deklaracja ta jest o tyle zastanawiająca, że przeciwpancerne Brimstone to pociski klasy powietrze-ziemia (chociaż prowadzono próby naziemnego odpalania tych rakiet). Jest to broń opracowana w latach 90. XX w. i produkowana od 2005 r. przez koncern zbrojeniowy MBDA. Jak pisała Karlina Modzelewska, głównym przeznaczeniem pocisków Brimstone jest "atakowanie pojazdów opancerzonych z bezpiecznej odległości, ale nadają się również do atakowania statków i innych obiektów znajdujących się zarówno na lądzie, jak i na wodzie".

Rakieta posiada zdolność samodzielnego poszukiwania celu. Robi to w oparciu o zadany kurs oraz wskazania własnego radaru. Po odnalezieniu celu Brimstone jest w stanie zidentyfikować na podstawie swojej bazy danych konkretny rodzaj i typ pojazdu.

"Zapewnia to bardzo dużą skuteczność – zdaniem producenta pocisk jest w stanie zniszczyć każdy pojazd pancerny, jaki jest używany na świecie. Jednocześnie Brimstone jest bardzo bezpieczny – jest w stanie odnajdywać i identyfikować na swoim kursie np. samochody osobowe czy autobusy, i ignorować je w poszukiwaniu właściwego celu, jakim jest opancerzony wóz bojowy" – podkreślał swego czasu Łukasz Michalik.

Brimstone ma 1,8 m długości i jest stosunkowo lekki – waży ok. 50 kg. Głowica rakiety o masie 6,3 kg jest w stanie przebić się przez pancerz reaktywny. Pocisk może przepalić ponad 700 mm stali pancernej.