To był jeden z najnowszych pocisków Rosjan. Strąciła go tania antyrakieta
Wojna w Ukrainie jest pełna zadziwiających wydarzeń, a do takich można zaliczyć zniszczenie nowoczesnego rosyjskiego pocisku manewrującego Ch-69 przez tanią antyrakietę APKWS. Przedstawiamy kulisy tego starcia.
Rosyjski pocisk Ch-69 tuż przed trafieniem przez APKWS-a.
Ukraińcy intensywnie wykorzystują otrzymane z Zachodu antyrakiety APKWS czy FZ275 LGR stosowane w prostych systemach antydronowych pokroju VAMPIRE (Vehicle-Agnostic Modular Palletized ISR Rocket Equipment). Te są często montowane na pick-upach czy na łodziach motorowych i są przeznaczone głównie do zwalczania dronów.
Jednakże jak widać na poniższym nagraniu, nadają się też do zestrzeliwania pocisków manewrujących pokroju Ch-69. Te należą do najnowszych w rosyjskim arsenale, ale podobnie jak większość konkurentów poruszają się z prędkością poddźwiękową.
Warto jednak zaznaczyć, że strącenie pocisku manewrującego lecącego zwykle z prędkością ponad 800 km/h jest dużo trudniejsze od drona osiągającego co najwyżej 250 km/h w przypadku modeli z napędem śmigłowym. Na nagraniu wygląda jakby autotraker systemu miał problemy z utrzymaniem wskaźnika laserowego na celu, ale jeszcze dał radę i ostatecznie rosyjski pocisk Ch-69 został zniszczony.
Antyrakiety APKWS i podobne — stosunkowo tania odpowiedź na masowe drony
Rakiety tego typu kosztują pomiędzy 10-50 tys. dolarów za sztukę przez co są wielokrotnie tańsze niż wykorzystanie zwyczajnych pocisków powietrze-powietrze do zestrzeliwania dronów. Drugą zaletą jest łatwość produkcji i w zasadzie wykorzystanie jakiejkolwiek wyrzutni przystosowanej do wystrzeliwania starych rakiet Hydra kal. 70 mm.
Jest to możliwe, ponieważ rakiety APKWS bądź FZ275 LGR na nich bazują, a kluczem było dodawanie sekcji z rozkładanymi powierzchniami sterowymi i prostą głowicą naprowadzającą się na odbitą wiązkę lasera lub. Ta zapewnia precyzyjne naprowadzanie z punktową precyzją, ale wymaga oświetlenia celu wskaźnikiem laserowym aż do momentu trafienia.
Ponadto z czasem tego typu rakiety zaczęto wzbogacać o głowicę odłamkową z zapalnikiem zbliżeniowym bardziej nadającą się do zwalczania dronów niż oryginalna głowica z zapalnikiem uderzeniowym.
Zasięg rakiet wynosi zazwyczaj do 6-7 kilometrów, ale wobec pocisków manewrujących efektywny dystans może być mniejszy. Początkowo rakiety APKWS zostały opracowane jako tani środek zwalczania celów lądowych, ale okazały się też skutecznym środkiem do polowania na drony. Antyrakiety APKWS czy FZ275 LGR mogą być odpalane z wyrzutni lądowych, nawodnych oraz z samolotów czy śmigłowców.
