Już pomagają chronić Polskę. To maszyny "atomowej pięści" Paryża
Okazało się, że przynajmniej jeden z samolotów Rafale obecnych w Polsce należy do słynnej eskadry Armée de l'air et de l'espace (sił powietrznych i kosmicznych Francji) oddelegowanej m.in. do przeprowadzania misji uderzeniowych z wykorzystaniem taktycznej broni nuklearnej. Wyjaśniamy, co to oznacza i co ewentualnie może przenosić.
Francuski Rafale B z eskadry uderzeń nuklearnych w Polsce.
Na poniższym zdjęciu widać z bliska jeden z samolotów Rafale relokowanych do Mińska Mazowieckiego w ramach NATO-wskiej misji "Eastern Sentry". Jest to dwumiejscowy wariant Rafale B o numerze bocznym 338 należący do skrzydła 02.004 La Fayette eskadry 4e Escadre de Chasse z bazy Saint-Dizier podlegającej pod francuskie Siły Strategiczne.
Jest to wymowny symboliczny gest Francuzów wobec Rosji oraz pokazanie także Polsce, że może liczyć na francuskie gwarancje nuklearne. Warto zaznaczyć, że najpewniej samoloty w Polsce nie są uzbrojone w broń nuklearną.
Francuzi już od miesięcy dość mocno promują ideę swojego parasola nuklearnego nad UE, która jest popierana przez ich społeczeństwo. Ten mógłby być współfinansowany przez państwa Europy co istotnie odciążyłoby francuski budżet obronny
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Dwumiejscowy Rafale B — maszyna do zadań specjalnych
Francja dysponuje flotą około 140 samolotów Rafale, z których wersje dwumiejscowe B są w mniejszości. Początkowo były one przeznaczone do szkolenia, ale zyskały na znaczeniu po doświadczeniach z I wojny w Zatoce Perskiej. Dwuosobowe załogi okazały się nieocenione w misjach rozpoznawczych i uderzeniowych.
Dedykowany członek załogi odpowiedzialny za obsługę uzbrojenia czy nadzór nad systemami walki elektronicznej jest kluczowy podczas długotrwałych i skomplikowanych misji. Przykładowo podczas uderzeń nuklearnych pilot koncentruje się na dotarciu do celu, a oficer ds. uzbrojenia zajmuje się resztą i komunikacją z dowództwem.
Atak jest przeprowadzany podczas lotu na pułapie zaledwie kilkudziesięciu metrów nad ziemią z prędkością naddźwiękową, co minimalizuje szansę wykrycia przez naziemne radary ze względu na zjawisko horyzontu radiolokacyjnego jeśli przeciwnik nie dysponuje maszynami typu AWACS w regionie.
ASMP/A — mała francuska pięść nuklearna
Do ataku nuklearnego Francuzi wykorzystują wprowadzone do służby w 2009 roku pociski manewrujące ASMP/A będące rozwinięciem starszych ASMP używanych od 1986 roku. Nowa wersja ma zasięg około 500 km w porównaniu do 300 km dla poprzednika. Pociski te o masie około 860 kg i długości 5,4 m są wyposażone w silnik strumieniowy podobny do tego z pocisków MBDA Meteor.
Silnik strumieniowy w przeciwieństwie do tradycyjnych silników rakietowych na paliwo stałe, pobiera tlen z powietrza, a nie ma go w strukturze paliwa rakietowego. Dzięki temu pozostaje więcej miejsca na substancję palną, co znacząco zwiększa zasięg przy pozostawieniu tych samych wymiarów.
Jedynym problemem jest konieczność rozpędzenia pocisku do prędkości Mach 2 (około 2450 km/h), co zapewnia odrzucany po kilku sekundach booster rakietowy. Następnie pocisk ASMP-A przenoszący głowicę termojądrową TN 81 o mocy do 300 kt osiąga prędkość Mach 3 (około 3700 km/h), co znacznie utrudnia jego przechwycenie przez systemy obrony przeciwlotniczej.
