Nowe pociski balistyczne dla Rosji. To broń z Iranu i Korei Północnej

Rosja ma ograniczone zdolności produkcji pocisków balistycznych, a przedwojenne zapasy zostały w znacznej części wyczerpane. Mimo tego zagrożenie dla Ukrainy nie minęło – poza własną produkcją, Moskwa może liczyć także na dostawy zagraniczne. Jakie pociski może pozyskać z Iranu i Korei Północnej?

Możliwości pozyskania przez Rosję pocisków balistycznych z nowego źródła analizuje – na podstawie danych amerykańskich – ukraiński serwis Defense Express. Zdaniem Ukraińców, choć kwestia zakupu przez Rosję broni tego typu co pewien czas pojawia się w mediach bez realnych następstw, zagrożenia nie można bagatelizować.

Wynika to z faktu, że – według informacji uzyskanych i upublicznionych przez Stany Zjednoczone – Rosja poczyniła postępy w negocjacjach z krajami, które mogą dostarczyć jej nie tylko amunicję artyleryjską, prostą broń czy tanie i masowo produkowane drony, ale także systemy rakietowe o zasięgu setek kilometrów. Dostawcami mają być Iran i Korea Południowa.

Według Amerykanów transakcja nie została na razie sfinalizowana, ale negocjacje toczone od jesieni 2022 doprowadziły do porozumienia we wszystkich spornych kwestiach. W rezultacie dostawy irańskich rakiet teoretycznie mogą mieć miejsce jeszcze tej wiosny.

Zobacz także: Rozpoznasz te myśliwce i bombowce?

W grę wchodzą m.in. pociski Fateh-110 na paliwo stałe, zdolne do przenoszenia 500-kg głowicy na odległość 300 km. Ważną cechą tej broni jest – uzyskana w wyniku stałego rozwoju – wysoka celność, gdzie CEP (Circular Error Probable – miara celności pocisków rakietowych) wynosi 10 m. W przypadku pierwszych wersji pocisku CEP wynosił aż 600 m.

Drugim z możliwych do dostarczenia przez Iran pociskiem jest bazujący na pocisku Fateh-110 pocisk Zolfaghar, który wszedł do służby w 2017 roku. Pocisk ma ponad 10 metrów długości, masę przekraczającą 4 tony, i może przenieść 590-kg głowicę na odległość 700 km.

Ważną cechą pocisku jest oddzielającą się podczas lotu od korpusu głowica bojowa, co mnoży liczbę celów i ma utrudniać przeciwdziałanie ze strony systemów antybalistycznych.

W przypadku Korei Północnej współpraca z Rosją jest jeszcze ściślejsza – oprócz amunicji artyleryjskiej, min czy niekierowanych rakiet Rosja miała, zdaniem USA, otrzymać także kilkadziesiąt pocisków balistycznych krótkiego zasięgu.

Wśród możliwych typów pocisków wymieniane są rakiety z rodziny KN-18, KN-23, KN-24 i KN-25, oferujące zasięg od 380 do 690 km.