Naukowcy odkrywają niesynchroniczność pór roku na Ziemi
Nowe badania pokazują, że pory roku na Ziemi nie są zsynchronizowane, co może mieć istotne konsekwencje ekologiczne i ewolucyjne. Odkrycia dokonano dzięki analizie danych satelitarnych.
Najnowsze badania opublikowane w "Nature" ujawniają, że tradycyjne postrzeganie pór roku jako stałych cykli jest zbyt uproszczone. Dzięki nowatorskiej analizie danych satelitarnych, naukowcy odkryli, że w wielu regionach świata cykle sezonowe są niesynchroniczne.
Niespodziewane wzorce sezonowe
Zastosowując nową analizę badań do 20-letnich zdjęć satelitarnych, naukowcy stworzyli mapę cykli wzrostu roślin na całym świecie. Zaobserwowali jeden zaskakujący wzorzec, który występuje w pięciu śródziemnomorskich regionach Ziemi, gdzie zimy są łagodne i wilgotne, a lata gorące i suche. Należą do nich Kalifornia, Chile, Republika Południowej Afryki, południowa Australia i samo Morze Śródziemne.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
"Sławosz, Sławosz!". Polski astronauta powitany po wylądowaniu w Polsce
Jak wskazuje Science Alert, wszystkie te regiony charakteryzują się "podwójnym szczytem" sezonowym, wcześniej udokumentowanym w Kalifornii. Tu cykle wzrostu lasów osiągają szczyt około dwa miesiące później niż w innych ekosystemach. Wykazują one również wyraźne różnice w czasie wzrostu roślin w porównaniu z sąsiednimi obszarami suchymi, gdzie letnie opady występują częściej.
Rozbieżna aktywność sezonowa
Naukowcy wykazali również, że klimat śródziemnomorski i sąsiadujące z nim obszary suche to obszary o rozbieżnej aktywności sezonowej. Innymi słowy, są to regiony, w których cykle sezonowe pobliskich miejsc mogą mieć diametralnie różny czas trwania.
Oprócz regionów śródziemnomorskich, inne takie punkty na mapie to tropikalne góry, gdzie złożone wzorce opadów i chmur wpływają na lokalne cykle sezonowe. Te zjawiska mogą być kluczowe dla rozmieszczenia gatunków w tych obszarach o wyjątkowej bioróżnorodności.
Ekologiczne i ewolucyjne konsekwencje
Niesynchroniczność sezonowa może wpływać na cykle rozrodcze wielu gatunków, prowadząc do genetycznego zróżnicowania populacji. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do powstawania nowych gatunków, co zwiększa bioróżnorodność w tych regionach.