Lotniskowiec HMS Queen Elizabeth na Bałtyku. Wielka Brytania wysyła swój największy okręt

Brytyjski lotniskowiec HMS Queen Elizabeth powrócił do macierzystego portu w Portsmouth. Choć okręt ostatnie tygodnie spędził po drugiej stronie Atlantyku, już niebawem wyrusza w kolejną misję. Tym razem, jaki filar potężnej grupy uderzeniowej, brytyjski lotniskowiec zostanie skierowany na Bałtyk.

HMS Queen Elizabeth wrócił właśnie z kilkutygodniowego rejsu. Okręt, zastępujący uszkodzony lotniskowiec HMS Prince of Wales, brał udział w Atlantic Future Forum – transatlantyckiej konferencji, poświęconej zacieśnianiu współpracy Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Największy okręt brytyjskiej marynarki wojennej nie będzie jednak długo gościł w macierzystym porcie. Krótka wizyta w Portsmouth ma przygotować okręt do kolejnej misji.

Wielka Brytania formuje silną grupę uderzeniową, składającą się z dziesięciu okrętów wojennych, grupy lotniczej złożonej z samolotów F-35B Lightning II i kontyngentu Royal Marines (brytyjskiej piechoty morskiej) z jednostki 42 Commando.

Przed rokiem w skład takiej grupy – poza lotniskowcem – wchodziły dwa niszczyciele rakietowe typu 45, dwie fregaty typu 23, holenderska fregata Evertsen i amerykański niszczyciel rakietowy USS The Sullivans, wspierane przez okręty zaopatrzeniowe.

Nowa lotniskowcowa grupa uderzeniowa ma jesienią tego roku działać na wodach Europy, przede wszystkim na Bałtyku.

HMS Queen Elizabeth wraz z bliźniaczym HMS Prince of Wales to obecnie największe okręty brytyjskiej marynarki wojennej. Lotniskowce wypierają 65 tys. ton i mają 280 metrów długości. Pokład lotniczy – znacznie szerszy od kadłuba okrętu, który ma 39 m szerokości na linii wodnej – ma 73 metry szerokości.

Uzbrojenie artyleryjskie okrętów służy wyłącznie samoobronie. Składa się z trzech zestawów "ostatniej szansy" Phalanx CIWS i trzech przeciwlotniczych dziełek 30 mm. Kluczowym wyposażeniem okrętów jest komponent lotniczy, który może składać się z do 40 śmigłowców i samolotów (hangar mieści 20 samolotów F-35B Lightning II).

Ponieważ brytyjskie lotniskowce nie mają katapult, ich możliwości są ograniczone – z pokładów mogą działać wyłącznie samoloty pionowego lub skróconego startu i lądowania. Ułatwieniem dla startujących samolotów jest umieszczona na dziobie rampa, dzięki której po krótkim rozbiegu maszyna jest wyrzucana w powietrze.

Choć rampa startowa pozwala na zwiększenie udźwigu względem maszyn startujących pionowo, nadal narzuca ograniczenia związane z masą, a tym samym ładunkiem uzbrojenia i paliwa, przenoszonym przez działające z pokładu samoloty.