Były przeznaczone na złom. Amerykanie uratowali 70 proc. z nich
Amerykanie, mając ograniczone możliwości produkcji ręcznych zestawów przeciwlotniczych FIM-92 Stinger, sięgnęli do interesującego źródła. Były nim zestawy przeznaczone do utylizacji, których większą część udało się przywrócić do użytku. Wyjaśniamy, jak tego dokonano i przedstawiamy osiągi tego systemu.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
US Army pochwaliło się przywróceniem do służby blisko 1900 ręcznych zestawów przeciwlotniczych FIM-92 Stinger w ramach programu zainicjowanego latem 2022 r. Polegał on na sprawdzeniu i odnowie możliwie jak największej liczby z 2700 wycofanych Stingerów.
Wycofane zestawy zostały ze względu na swój wiek, ponieważ broń zawierająca materiały wybuchowe i paliwo rakietowe ma swój czas przydatności do użycia, po którego przekroczeniu gwałtownie spada jego niezawodność oraz, co gorsza może stanowić niebezpieczeństwo dla użytkownika.
Przykładowo w paliwie stałym silnika rakietowego z czasem zwiększa się ryzyko powstawania mikropęknięć zwiększających powierzchnię zapłonu ponad przewidzianą przez producenta normę, co skutkuje zwiększeniem ciśnienia w komorze spalania silnika, a następnie jego eksplozją. Z tego względu wykorzystanie bardzo starych zestawów może prowadzić do śmierci bądź ranienia żołnierzy, jak miało to miejsce m.in. z niektórymi czeskimi kopiami granatników RPG-7 w Ukrainie.
Z tego względu każdy FIM-92 Stinger był podczas programu rozkładany i zużyte lub uszkodzone elementy były wymieniane na nowe. Następnie poskładane Stingery były certyfikowane na kolejne 10 lat.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
FIM-92 Stinger — wciąż skuteczny relikt zimnej wojny
Zestawy FIM-92 Stinger to konstrukcja zaprojektowana w latach 80. XX wieku przeznaczona do zwalczania celów na dystansie do około 5 km znajdujących się na pułapie do około 4 km. Pocisk był wyposażony w głowicę naprowadzającą składająca się z pary sensorów, z czego pierwszy był sensorem działającym w podczerwieni wykrywającym punkt ciepła, a drugi był detektorem ultrafioletu.
Taka konstrukcja pozwala na osiągnięcie mniejszej podatności na środki samoobrony w postaci flar i przez to zwiększała skuteczność w zwalczaniu celów. Oczywiście na przestrzeni lat stosowano lepsze sensory oraz doskonalono oprogramowanie, ale ostatnie zamówienie Stingerów przez US Army miało miejsce w 2005 r.
Ta przerwa spowodowała, że w 2022 r. okazało się, że po wykorzystaniu zapasów części produkcyjnych produkcja nowych Stingerów stała się bardzo utrudniona i wzywano do ich produkcji emerytów. Potrzebne było też przeprojektowanie pocisku w oparciu o dostępne na rynku komponenty i zakłada się, że nowe Stingery trafią do US Army dopiero w 2026 r. Z tego względu sięgnięcie po stare zestawy i ich odświeżenie było dobrym krokiem.
Zobacz także
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski
