Brytyjczycy nie mają wątpliwości. Wskazali kluczową broń Rosjan

Wysiłki zarówno Rosji, jak i Ukrainy, aby pokonać naziemne systemy obrony przeciwlotniczej przeciwnika, pozostają jednym z najważniejszych pól rywalizacji w trwającej wojnie - przekazało brytyjskie ministerstwo obrony. W codziennej aktualizacji wywiadowczej wyjaśniono, że po stronie rosyjskiej krytyczną i w dużej mierze skuteczną rolę odgrywa SA-15 Tor. Dlaczego to właśnie ta broń jest tak istotna?

SA-15 Tor (to kod NATO, Rosjanie posługują się nazwą 9K330 Tor) to system pocisków typu ziemia-powietrze krótkiego zasięgu. Cechuje się maksymalnym zasięgiem ok. 15 km. Jest obsługiwany przez jednostki obrony powietrznej armii rosyjskiej i wykorzystywany do ochrony pierwszej linii wojsk lądowych.

Jak dodano w komunikacie brytyjskiego ministerstwa obrony, kontrastuje to z innymi systemami krótkiego zasięgu, takimi jak SA-22 Pancyr. Te ostatnie są obsługiwane przez rosyjskie siły powietrzne, które zazwyczaj chronią węzły dowodzenia, systemy pocisków ziemia-powietrze dalekiego zasięgu i bazy lotnicze.

"Działając jako faktyczna pierwsza linia rozbudowanej rosyjskiej sieci obrony powietrznej na Ukrainie, SA-15 jest obecnie szczególnie wykorzystywany do przeciwdziałania ukraińskim operacjom bezzałogowych statków powietrznych. Jednym z kluczowych ograniczeń systemu w obecnej wojnie jest prawdopodobnie wytrzymałość jego załogi. Przy ustalonym przydziale tylko trzech osób do każdego systemu, jest wysoce prawdopodobne, że utrzymywanie wysokiego stanu gotowości przez dłuższy czas stanowi ekstremalny test wytrzymałości" - napisano.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Historia systemu SA-15 sięga czasów ZSRR, powstał on na początku lat 80 XX w. Dzięki nowoczesnemu jak na tamte lata radarowi i wysokiemu stopniowi automatyzacji, SA-15 nadal jest w stanie zwalczać różnego rodzaju cele powietrzne - samoloty, śmigłowce, a nawet bezzałogowe statki powietrzne (UAV), pociski manewrujące i pociski kierowane.

Rosjanie dokonali już kilku modyfikacji tego systemu, w 1991 r. zaprezentowali Tor-M, a później także Tor-M1 i Tor-M2. Usprawnione wersje zapewniają m.in. lepszy zasięg minimalny (w Tor-M2 wynosi on 1 km).

Pociski wykorzystywane w tym rosyjskim systemie posiadają ok. 15-kilogramową głowicą bojową i osiągają prędkość ok. 900 m/s. Zastosowano tutaj gąsiennicowe podwozie, dzięki czemu SA-15 pozwala na przemieszczanie się w terenie, nawet w trudniejszych warunkach.