Wyrwali go z rąk Rosjan. Walka trwała do samego końca

Na nic zdały się przywiązane linami do czołgu zestawy walki elektronicznej mające chronić maszynę przed bezzałogowcami. Żołnierze z 12. BSP "Azow" i 95. Brygady Powietrznodesantowej pokonali całą kolumnę Rosjan, którzy z uwagi na brak miejsca do ukrycia się i odparcia ataku, byli zmuszeni porzucić cały swój sprzęt.

W efekcie ukraińskie wojska zyskały kolejne cenne trofeum. Tym razem – jak zauważa portal Defence Express – jest to jeden z podstawowych czołgów z rodziny T-72, jednak zmodernizowany do wersji oznaczonej jako T-72B3. Przypomnijmy, że w kontekście innych zdobycznych maszyn w Ukrainie, w ostatnim czasie media obiegła informacja, że armia agresora wysyła do walk T-80UE-1, które już przynajmniej od dwóch lat znajdują się w arsenale Ukraińców (wiosną 2022 r. przejęli cztery tego typu maszyny, których łącznie powstało kilkadziesiąt egzemplarzy).

Czołg T-72B3 wzór 2022, który Ukraińcy wydarli z rąk Rosjan, to specyficzna konstrukcja, bowiem stanowi modernizację oryginalnego T-72B (powstałego na bazie T-72), ale jednocześnie o nieco gorszych parametrach niż starszy T-72B3 wzór 2016. Defense Express wyjaśnia, że nowy T-72B3 powstał jako alternatywa dla głównego czołgu T-90A do czasu wdrożenia do armii Federacji Rosyjskiej czołgu T-14 Armata – czytamy.

W kontekście wyposażenia tego jednego z najliczniej występującego modelu rosyjskiego czołu, na uwagę zasługuje przede wszystkim celownik Sosna-U obejmujący system automatycznego śledzenia celu i dostarczaną przez Thales termowizję trzeciej generacji Catherine-FC (w zdobytym przez 18. BSP nie było celownika Sosna-U). To w zasadzie najistotniejsze zmiany poczynione w tych wariantach, bowiem silnik oraz pancerz reaktywny pozostały nienaruszone w T-72B3 w porównaniu z T-72B – wyjaśniał wcześniej dziennikarz Wirtualnej Polski Przemysław Juraszek. W niektórych przypadkach jednak kostki pancerza reaktywnego Kontakt-1 wymieniono na nowocześniejsze Kontakt-5.

Do prowadzenia ostrzału ta rosyjska konstrukcja wykorzystuje armatę 2A45M-5 ze stabilizacją i zmodyfikowaną karuzelą amunicyjną. Te zmiany przyczyniły się jednak do osłabienia pancerza bocznego, bowiem producent zwyczajnie wydrążył miejsce na unowocześniony automat ładowania od wewnątrz, zmniejszając grubość pancerza.