Wożą przejętego M2A2 Bradley po Rosji. Ma dodatkowe ślady po testach amunicji

Jeden z przejętych przez wojsko Putina bojowych wozów piechoty M2A2 Bradley ODS stał się atrakcją pokazywaną w rosyjskich miastach. Na zdjęciach widać jednak dodatkowe ślady po testach, które nie powinny się pojawić publicznie. Przedstawiamy, co one oznaczają.

M2A2 Bradley ODS pokazywany przez Rosjan jako atrakcja w miastach.
M2A2 Bradley ODS pokazywany przez Rosjan jako atrakcja w miastach.
Źródło zdjęć: © X (dawniej Twitter) | 𝔗𝔥𝔢 𝔇𝔢𝔞𝔡 𝔇𝔦𝔰𝔱𝔯𝔦𝔠𝔱
Przemysław Juraszek

28.02.2024 | aktual.: 28.02.2024 20:51

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Rosjanom udało się zdobyć ten egzemplarz najpewniej gdzieś w okolicy Awdijiwki i po testach balistycznych jest wykorzystywany jako atrakcja i trofeum mające pokazać "siłę rosyjskiej armii w walce z Ukraińcami i NATO", jak to jest określane w rosyjskiej propagandzie.

Na dodatkowe testy wskazują m.in. pojedyncze otwory w pancerzu wraz z opisami w otoczeniu białego krzyża oznaczającego punkt celowania. Ponadto strzały zostały oddane z armaty ustawionej idealnie na wprost pancerza, co w warunkach bojowych zdarza się bardzo rzadko.

Widać, że próba strzelania do bocznego pancerza M2A2 Bradley ODS obejmowała pięć strzałów amunicją kal. 30 mm z różnymi pociskami. Tylko oznaczenia z testów 1 i 3 się w pełni zachowały, wskazując na naboje kal. 30 mm 3UBR6 i 3UBR8.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierwszy to powszechny nabój z pociskiem pełnokalibrowym o masie 400 g wykonanym w utwardzanej stali o twardości 47-56 HRC. Ten przy opuszczeniu lufy cechuję się prędkością 970 m/s i ma wedle Rosjan przebijać 20 mm stali pancernej ustawionej pod kątem 60 stopni na dystansie 700 m.

Znacznie groźniejszy jest jednak drugi nabój 3UBR8, który wykorzystuje pocisk podkalibrowy o masie około 300 g, a więc o średnicy mniejszej niż przekrój lufy. Jest on umieszczony obudowie (tzw. sabocie), która odpada po wystrzale. Dzięki zastosowaniu pocisku o mniejszej średnicy, masie i bardziej aerodynamicznym kształcie (zazwyczaj w formacie strzały) prędkość wylotowa takich pocisków jest dużo wyższa.

W przypadku 3UBR8 jest to 1120 m/s, co w połączeniu z konstrukcją wykonaną z wolframu zapewnia wedle Rosjan możliwości penetracji nawet 25-milimetrowej płyty ze stali pancernej ustawionej pod kątem 60 stopni na dystansie 1,5 km. Jest to obecnie jeden z najlepszych rosyjskich wyborów dla pojazdów wyposażonych w armatę automatyczną 2A42 lub 2A72.

Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski