To on chroni pałac Putina w Soczi. Ukraińcy już zacierają ręce
Partyzanci z ruchu oporu Atesh odkryli system obrony powietrznej, który ochrania rezydencję Putina w Soczi. Opublikowane w sieci nagranie pozwala z dużą dokładnością oszacować, gdzie dokładnie znajduje się chroniący posiadłość Putina kompleks Pancyr-S1. Dla Ukraińców to cenna informacja w przypadku chęci przeprowadzenia uderzenia.
System Pancyr-S1 odkryty przez partyzantów w Soczi
Ruch partyzantów Atesh od dawna działa prężnie na terytorium Federacji Rosyjskiej, donosząc o cennych dla Ukraińców szczegółach dotyczących działań podejmowanych przez Rosjan. W ostatnim czasie partyzanci informowali m.in. o tym, iż przemysł zbrojeniowy w kraju agresora mierzy się z coraz większymi problemami wynikającymi z dotkliwych sankcji nakładanych przez Zachód.
Grupa Atesh w ostatnich tygodniach wielokrotnie informowała też o niepokojących ruchach rosyjskich wojsk – w tym m.in. szukaniu nowych miejsc do przechowywania amunicji oraz sprzętu po coraz odważniejsze ataki Ukraińców w marcu br. Partyzanci donosili również o masowym przenoszeniu myśliwców Su-30 należących do Federacji Rosyjskiej w ostatnich miesiącach.
Odkryli system, który chroni pałac Putina
Tym razem partyzanci z ruchu oporu Atesh informują o kolejnym odkryciu. Jak czytamy na platformie X, agentom udało się znaleźć system obrony przeciwlotniczej Pancyr-S1 w pobliżu letniej rezydencji Putina w Soczi nad Morzem Czarnym.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Biorąc pod uwagę fakt, iż system Pancyr-S1 jest jednym z popularniejszych kompleksów, który Rosjanie wybierają do ochrony najważniejszych budynków w kraju (m.in. infrastruktury krytycznej, budynków rządowych etc.), nie dziwi, że to właśnie Pancyr znalazł się w okolicy rezydencji Putina w Soczi.
Historia Pancyra sięga jeszcze lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to Armia Radziecka rozpoczęła poszukiwania nowego systemu obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu. Wprawdzie dotąd wykorzystywano do tego celu system 9K330 Tor o dużej skuteczności, jednak posiadał on ograniczenia wynikające z obecności trakcji gąsienicowej, ale też był drogi w eksploatacji.
Pierwsze prototypy systemu Pancyr-S1 powstały w 1994 r. Producent wykorzystał do zbudowania tej broni podwozie samochodu ciężarowego Kamaz-6560, BAZ-6309 lub MAN SX45. Załoga Pancyra liczy sobie trzy osoby, jednak z uwagi na obecność radiolokatorów i systemu kierowania ogniem, kompleks może działać w pełni autonomicznie, bez obecności załogi.
Co do zasady użyteczność rosyjskiego systemu przeciwlotniczego jest duża – Pancyr-S1 chroni bowiem przed ostrzałem prowadzonym przez samoloty, śmigłowce, ale też jest zdolny do przechwytywania broni precyzyjnej poruszającej się z prędkością do 1000 m/s, czyli ok. 3600 km/h. Jeden system Pancyr-S1 jest w stanie kontrolować maksymalnie 12 obiektów, zaś jego radar pokrywa obszar oddalony o maksymalnie 20 km. Maksymalny pułap przechwytywania zagrożenia przez Pancyr-S1 to z kolei 15 km.
Za ostrzał zagrożenia we wspomnianej broni odpowiadają dwa automatyczne działa przeciwlotnicze 2A38 kal. 30 mm o szybkostrzelności sięgającej 2500 strz./min. Dodatkowo Pancyr-S1 ma do dyspozycji 12 przeciwlotniczych pocisków rakietowych 67E6 lub 57E6E w dwóch sekcjach po sześć sztuk. Mogą ostrzeliwać dwa obiekty jednocześnie.
