Rosja chwali się "Szatanem". Pokazano szczegółowe zdjęcia ogromnego pocisku
Rosyjskie media państwowe przypomniały o międzykontynentalnym pocisku balistycznym R-36M2, znanym również jako SS-18 Satan. Pokazały go na szczegółowych zdjęciach, które najprawdopodobniej mają charakter propagandowy, a celem ich publikacji jest przypomnienie światu o rosyjskim arsenale jądrowym.
Na zdjęcia międzykontynentalnego pocisku balistycznego R-36M2 Wojewoda, znanego na Zachodzie jako SS-18 Satan, zwrócił uwagę serwis The War Zone. Fotografie nie pokazują jednak całego pocisku, a jedynie ładunek typu MIRV, który może zawierać kilka głowic jądrowych i który w przypadku R-36M2 umieszcza się na pojeździe fazy postartowej klasy ICBM (Intercontinental Ballistic Missile). Każda z głowic wchodząca w skład tej konfiguracji może być umieszczona na kursie balistycznym prowadzącym do odrębnych celów, co pozwala na rażenie wielu punktów jednocześnie.
Rosja chwali się "Szatanem"
R-36M2 uznawany jest za najpotężniejszy pocisk z rodziny R-36M. Według serwisu Russian Space Web, może przenosić "10 półmegatonowych głowic na odległość do 11 000 kilometrów, z których każda może uderzyć w odległości 500 metrów od zamierzonego celu". Inne źródła wskazują natomiast, że w R-36M2 takich głowic może być od 14 do nawet 20. Pocisk zaczęto opracowywać w Związku Radzieckim na początku lat 80. XX wieku jako dokładniejszego i wydajniejszego następcę wcześniejszych wariantów R-36M. Jego operacyjność osiągnięto dopiero w 1988 r. Wówczas też zaczęto rozmieszczać te pociski.
The War Zone zwraca uwagę, że jedną z głównych zmian, które wprowadzono w przypadku R-36M2 było wdrożenie tzw. systemu zimnego startu. Wykorzystuje on generator gazu do wyrzucania pocisku z silosu, zanim zapalą się główne silniki rakietowe (wszystkie pociski z rodziny R-36M są wystrzeliwane z silosów). Przypomina też o imponujących rozmiarach pocisków, co miały podkreślić zdjęcia pokazane przez rosyjskie media państwowe.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
R-36M2 ma całkowitą długość około 37,25 metra, średnicę 3 metry i waży ponad 211 ton z pełnym ładunkiem paliwa. Serwis Russian Space Web zwraca uwagę, że w przypadku pojedynczej głowicy jest to 211,1 ton, a w przypadku głowicy MIRV - 211,4 ton z głowicą MIRV. W ich przypadku jest też różny zasięg. Jak już zostało wspomniane, dla głowicy MIRV wynosi on 11 tys. km, a dla poetycznej głowicy - 16 tys. km.
Karolina Modzelewska, dziennikarka Wirtualnej Polski
