Przewaga dzięki technice. Niemiecki PzH 2000 kontra rosyjska haubica
Ukraińcy wykorzystują kilkanaście armatohaubic Panzerhaubitze 2000 należących do grona najlepszych tego typu systemów na świecie. Przedstawiamy kulisy zwycięskiego pojedynku z rosyjską haubicą D-20.
Ukraiński PzH-2000 podczas pojedynku z rosyjską haubicą D-20.
Ukraina otrzymała 27 armatohaubic PzH-2000, które zostały dostarczone przez Niemcy, Holandię i Włochy. Te zaawansowane systemy artyleryjskie kalibru 155 mm są jednymi z najbardziej cenionych w Ukrainie, ale zarazem zawodnych jeśli nie są odpowiednio serwisowane.
Pewną liczbę tych armatohaubic wykorzystuje 43. Samodzielna Brygada Artylerii im. Hetmana Tarasa Triasyla. Na mediach społecznościowych brygady pojawiła się historia misji bojowej przeciwko rosyjskiej haubicy D-20. Ta została wyeliminowana za pomocą zaledwie czterech pocisków, po czym załoga PzH-2000 wróciła do swojej kryjówki. Pokazuje to precyzję nawet w przypadku stosowania prostej amunicji niekierowanej.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Panzerhaubitze 2000 - skuteczny, aczkolwiek delikatny sprzęt z Niemiec
Panzerhaubitze 2000 to masywna, ważąca 57 ton armatohaubica na gąsienicowym podwoziu. Wyposażona jest w armatę kal. 155 mm o długości 52 kalibrów oraz automat ładowania, co pozwala na wystrzelenie do 10 pocisków w minutę.
Dużym plusem jest w pełni odizolowany od załogi magazyn amunicji mieszczący 60 pocisków. Ponadto możliwe jest uzupełnienie zapasu pocisków w 12 minut, minimalizując ryzyko uszkodzeń podczas załadunku.
Są to cechy dające przewagę ogniową nad, chociażby polskim Krabem, ale będące zarazem słabością PzH-2000. Takie parametry wymagają znacznie bardziej skomplikowanej budowy PzH-2000 i doświadczonej obsługi technicznej. Jeśli ta kwestia nie zostanie spełniona, to dość szybko dojdzie do uszkodzenia mechanizmów skutkujących działaniem w trybie awaryjnym bądź koniecznością remontu na tyłach frontu lub nawet poza Ukrainą. Efekt końcowy był taki, że lepiej znoszące gorsze warunki serwisowe polskie Kraby były na froncie podczas gdy znaczna część PzH-2000 była remontowana.
Panzerhaubitze 2000 - siła ognia i pancerz
PzH-2000 może prowadzić ogień w trybie MRSI (Multiple Round Simultaneous Impact), co pozwala na jednoczesne trafienie celu przez kilka pocisków. Technika ta polega na oddawaniu strzałów pod różnymi kątami, gdzie pierwsze są bardziej strome, a kolejne płaskie. Dzięki temu możliwe jest oddanie aż pięciopociskowej serii na dystansie ponad 20 km, co czyni je wyjątkowo skutecznymi.
Z kolei zasięg ognia PzH-2000 zależy od użytych pocisków. Najtańsze DM121 osiągają 30/31 km, pociski z gazogeneratorem 40 km, a te z dopalaczem rakietowym, jak M549A1, ponad 50 km. Ponadto PzH-2000 są także zintegrowane z kierowanymi pociskami podkalibrowymi Vulcano GLR mogącymi trafić cel na dystansie 70-80 km oraz samocelującymi pociskami przeciwpancernymi SMArt 155.
To wszystko chronione jest przez masywny pancerz dodatkowo wzmocniony ceramiczno-gumowymi matami Igelpanzerung zapewniającymi wysoki poziom ochrony przed bombletami z głowicą kumulacyjną bądź nawet częścią dronów.
