Pancyr-S1 zniszczony obok Bachmutu. Rosjanie bez groźnej broni

W akcji zniszczenia rosyjskiego Pancyr-S1 uczestniczyło kilka jednostek Sił Zbrojnych Ukrainy. Pierwsza z nich, 45. Samodzielna Brygada Artylerii wstępnie wykryła pozycję systemu przeciwlotniczego i przyczyniła się do unieruchomienia maszyny. Pomimo tego, Rosjanom udało się uciec i przewieźć Pancyr-S1 w bezpieczne miejsce.

Swój udział miał też 132. Oddzielny Batalion Rozpoznawczy Sił Powietrznodesantowych, który wyśledził "ukryty" wóz i ostatecznie zniszczył rosyjską broń. Na nagraniu z ataku na Pancyr-S1 uwieczniono wybuch jego amunicji, a po wszystkim Ukraińcy potwierdzili, że maszyna została zdetonowana. Przypominamy możliwości tego systemu, który jest uważany za jeden z najnowocześniejszych tego typu na świecie.

Na wyposażenie rosyjskiej armii Pancyr-S1 wszedł w latach 90. ubiegłego wieku. To naziemny system obrony powietrznej krótkiego i średniego zasięgu, który w zależności od miejsca, gdzie ma być wykorzystywany – jest montowany na podwoziu kołowym lub gąsienicowym. Radiolokatory i system kierowania ogniem pozwala tej broni na autonomiczne działanie, do którego nie jest potrzebne wsparcie ze strony załogi.

Choć system Pancyr-S1 przy pomocy 20 lub 25-kilogramowych pozwala neutralizować lekko opancerzone cele naziemne, to głównym jego celem są helikoptery, samoloty, pociski balistyczne, manewrujące, precyzyjnie naprowadzana amunicja czy bezzałogowe statki powietrzne – jak wyjaśniała wcześniej Karolina Modzelewska.

Wyposażony w 2 automatyczne działa przeciwlotnicze 2A38M kal. 30 mm oraz 12 przeciwlotniczych pocisków rakietowych 67E6 lub 57E6-E system może przechowywać cele w zasięgu maksymalnie do 20 km i poruszające się na wysokości 15 km. Konstrukcja uzbrojenia pozwala prowadzić ogień jednocześnie do więcej niż jednego celu, co jest cechą ważną dla wydajnego neutralizowania zmasowanych ataków przeciwnika.