Naukowcy przygotowują się na koniec świata. Przedstawiają plan obrony przed "zabójcami planet"

Specjaliści NASA już jakiś czas temu informowali o tym, że zderzenie Ziemi z ogromną asteroidą to tylko kwestia czasu. Informowali również, że kosmiczne skały dostatecznie wielkie, by doprowadzić do trwałych zniszczeń na Ziemi w razie upadku zdarzają się raz na ok. tysiąc lat.

Niemniej naukowcy MIT chcą być przygotowani na tę sytuacją, jak i na każdą inną, kiedy asteroida może zagrozić bezpieczeństwu Ziemi. Zespół naukowców przygotował niedawno system, który ma na celu opracowanie najlepszej metody unikania kolizji z asteroidami zwanymi "zabójcami planet" - największymi obiektami, które mogą uderzyć w Ziemię.

Obserwując masę i pęd asteroidy i czas ostrzeżenia, uważają, że są w stanie wyselekcjonować najlepsze metody ochrony planety przed potencjalną katastrofą. Zgodnie z danymi opracowanymi przez astronomów, następna gigantyczna asteroida może zbliżyć się do Ziemi już 13 kwietnia 2029 roku. Będzie to Apophis, który zbliży się z prędkością ponad 107 tys. km/h i będzie jedną z największych asteroid, które przetną orbitę Ziemi.

Zgodnie z najnowszymi danymi, Apophis raczej nie zostanie wciągnięty przez grawitację naszej planety, jednak zbliży się do niej ponownie w 2036 roku. W badaniu opublikowanym w tym miesiącu w czasopiśmie Acta Astronautica badacze z MIT wyjaśnili swoje hipotetyczne metody odbicia Apophisa i Bennu (innej asteroidy stanowiącej potencjalne zagrożenie dla Ziemi).

- Ludzie głównie rozważali strategie odbicia w ostatniej chwili, gdy asteroida już przeszła przez "dziurkę od klucza grawitacyjnego" [punktu, w którym asteroida może zostać ściągnięta na Ziemię przez grawitację planety - przyp. redakcji] i zmierza w kierunku zderzenia z Ziemią - komentuje Sung Wook Paek, główny autor badania i były absolwent MIT Departament Aeronautyki i Astronautyki. - Jesteśmy zainteresowani zapobieganiem temu, na długo zanim zaistnieje ryzyko zderzenia z Ziemią.

W 2007 r. NASA zasugerowała, że wystrzelenie bomby atomowej w kosmos byłoby najskuteczniejszą metodą odbicia nadchodzącej asteroidy, ale opad nuklearny sprawia, że ​​jest to opcja, której wielu wolałoby unikać. Inną opcją byłoby wysłanie statku kosmicznego, rakiety lub innego pocisku, aby zderzył się z asteroidą i zmienił jej kurs. To rozwiązanie wymaga jednak precyzji, której na tą chwilę specjaliści nie są w stanie uzyskać.

Naukowcy MIT powiedzieli, że jednym z głównych celów badania jest ponowne przemyślenie problemu "obrony planetarnej" i stworzenie rozwiązań, które nie obejmują broni nuklearnej ani pojedynczych misji, a raczej serię misji w celu dokładniejszego ukierunkowania takich asteroid.

Zespół MIT przeprowadził symulację 3 różnych scenariuszy radzenia sobie z asteroidami. Jedną z nich było użycie pocisku, który miałby zmienić kierunek asteroidy. W drugiej symulacji najpierw został posłany pocisk zwiadowczy, a w trzeciej - dwa pociski zwiadowcze oraz trzeci, który zmieniłby trajektorię asteroidy.

Naukowcy zwrócili uwagę, że o sukcesie poszczególnych symulacji decydował przede wszystkim czas i to, jak wcześnie została podjęta akcja odbicia niebezpiecznej asteroidy. Gdyby asteroida-zabójca planet znajdowała się w odległości ponad pięciu lat od zderzenia z Ziemią, wysłanie dwóch zwiadowców i pocisku byłoby właściwą drogą, stwierdzili naukowcy z MIT. Jeśli mamy od 2 do 5 lat, wysłanie jednego zwiadowcy i pocisku jest bezpieczniejszą opcją.

Naukowcy ostrzegają jednak, że jeśli do zderzenia miałoby dojść w rok lub krócej - nie ma żadnej bezpiecznej metody na ochronę planety. Metoda opracowana w MIT może dać naukowcom przydatny przewodnik, aby określić najlepszy sposób działania przed rozpoczęciem pełnego ataku na potencjalnego zabójcę planet.