Kindżał poleciał w stronę Ukrainy. Rosja użyła broni hipersonicznej
Armia Federacji Rosyjskiej przeprowadziła w czwartek z rana zmasowany atak w kierunku Ukrainy. Celem jest Dniepr – nad miasto wymierzono siedem rakiet manewrujących Ch-101 oraz pocisk aerobalistyczny Ch-47M2 Kindżał wystrzelony z myśliwca MiG-31K. Ponadto miał być wystrzelony międzykontynentalny pocisk balistyczny.
MiG-31K z pociskiem Ch-47M2 Kindżał
Siły Powietrzne Sił Zbrojnych Ukrainy podają, że rankiem 21 listopada rosyjskie wojsko zaatakowało miasto Dniepr rakietami różnego typu – podaje ukraińska agencja Unian. Rosja miała wystrzelić z obwodu astrachańskiego międzykontynentalny pocisk balistyczny, jednak nie można zweryfikować, jakiego rodzaju była to broń i czy faktycznie została użyta. Poza tym Moskwa uderzyła siedmioma rakietami Ch-101 oraz jednym pociskiem hipersonicznym Ch-47M2 Kindżał.
Hipersoniczny Kindżał
Ten ostatni jest wystrzeliwany z samolotów MiG-31K – kiedy więc maszyny startują, Ukraińcy ogłaszają alarm. Wynika to przede wszystkim ze specyfikacji Kindżała. O ile przechwycenie Ch-101 nie stanowi problemu dla ukraińskich systemów przeciwlotniczych, tak Ch-47M2 jest obecnie jedną z groźniejszych broni w rosyjskim arsenale (używaną zresztą dość regularnie).
Rakieta Ch-47M2 Kindżał charakteryzuje się imponującymi parametrami. Jest to pocisk o długości około 7 m, średnicy 1 mi masie sięgającej 4,5 t. Ma rozwijać prędkość do 10 Ma, jednak bardziej realistyczne oceny wskazują na około 8 Ma, czyli ok. 9800 km/h.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Recenzja Hisense MiniLED 65U78Q - telewizor trafiający w złoty środek
Zdolność do manewrowania w trakcie lotu
Jednym z kluczowych atutów tej rakiety jest jej zdolność do zwinnych i skomplikowanych manewrów podczas lotu, co znacząco utrudnia jej zestrzelenie. Dzięki możliwości omijania zagrożeń w każdej fazie lotu, zalicza się do najbardziej mobilnych hipersonicznych broni obecnie dostępnych.
Kindżał, pomimo że szczegóły jego systemów naprowadzania są owiane tajemnicą, jest znany z zastosowania zaawansowanych technologii umożliwiających celne trafienie. To połączenie zawrotnych prędkości i zwrotności znacząco podnosi jego skuteczność.
Porównując Ch-47M2 Kindżał do innych pocisków, takich jak Ch-101, można stwierdzić, że wyróżnia się on nie tylko większą prędkością, ale i manewrowością. W przypadku gdy Ch-101 osiąga jedynie około 1 tys. km/h, Kindżał przekracza 9,8 tys. km/h, co czyni go wysoce trudnym celem do przechwycenia przez systemy przeciwrakietowe.
Liczebność i problemy Kindżałów
Nie wiadomo, ile dokładnie Federacja Rosyjska ma zgromadzonych Kindżałów. Szacunki z końca września 2024 r. (na które powoływał się dziennik "Forbes" i pochodziły ze źródeł w strukturach wywiadowczych Ukrainy) zakładały jednak, że wówczas w rosyjskich magazynach znajdowało się ok. 55 rakiet tego typu. Ich produkcję natomiast określa się na 2-6 egzemplarzy miesięcznie
Warto jednak dodać, że rakiety Kindżał, choć rozwijają wysokie prędkości i charakteryzują się dużą manewrowością, w przeszłości kilkukrotnie mierzyły się z problemami. W samym 2024 r. pocisk spadał - nie wybuchając, co sugerowało obecność wad lub niepożądanych cech konstrukcyjnych.
