Hezbollah groźny dla USA. Ma potężne pociski z Rosji
Według informacji przekazanych przez agencję Reutera, Hezbollah, libańska organizacja polityczno-militarna, posiada w swoim arsenale pociski przeciwokrętowe, w tym rosyjskie pociski Jachont, które mają zasięg do 300 km. Reuters zwraca uwagę na fakt, że Hasan Nasrallah, lider Hezbollahu, sugerował, że jego ugrupowanie ma potencjał do stanowienia zagrożenia dla okrętów wojennych Stanów Zjednoczonych.
Lot pocisku Oniks - zdjęcie ilustracyjne
Wiadomość o tym, że Hezbollah zdołał wzmocnić swoje siły poprzez ulepszenie swojego arsenału broni przeciwokrętowej, została przekazana przez Reutersa w środę wieczorem. Agencja powołała się na źródła w Libanie, które są dobrze zorientowane w sprawach związanych z uzbrojeniem tej grupy. Wcześniej, w mediach i wśród analityków, pojawiały się spekulacje, że Hezbollah nabył pociski Jachont w Syrii (Rosja jest zaangażowana militarnie w tym regionie). Jednakże, nigdy nie zostało to oficjalnie potwierdzone przez Hezbollah.
W miniony piątek, Nasrallah wyraził swoje stanowisko na temat obecności okrętów marynarki wojennej USA na Morzu Śródziemnym, które zostały tam wysłane po wybuchu konfliktu w Strefie Gazy. Stwierdził, że Hezbollah "nie obawia się" tych okrętów i jest na nie "przygotowany".
Pociski Jachont. Uniwersalna broń o zasięgu 300 km
Ponaddźwiękowe pociski manewrujące są znane również pod nazwą eksportową P-800 Oniks, natomiast w kodzie NATO: SS-N-26 Strobile. To rosyjska konstrukcja, która cechuje się możliwością wystrzelenia jej z różnych typów wyrzutni. Oniks może więc być odpalony z ziemi, pokładu samolotu, ale też okrętów nawodnych lub podwodnych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Jachont trafił do służby w 1999 r., co było efektem prac prowadzonych przez Związek Radziecki nad taktycznymi pociskami manewrującymi. Jednocześnie w Oniksy mają zastąpić starsze konstrukcje podobnego typu, P-270 Moskit oraz P-700 Granit.
W kontekście specyfikacji technicznej pocisku P-800 Oniks, należy zwrócić uwagę na dwustopniowy układ napędowy. Pierwszy z nich stanowi tzw. booster, czyli jednostka rakietowa na paliwo stałe. Drugim jest z kolei napęd strumieniowy wykorzystujący do pracy paliwo ciekłe. Pojedynczy pocisk Jachont jest w stanie rozpędzić się do prędkości 2,5 Ma i uderzyć cel oddalony nawet 300 km od miejsca wystrzelenia. Do naprowadzania wykorzystywane są natomiast systemy radarowe i aktywno-pasywne. Długość pocisku to niespełna 9 m, średnica przekracza niewiele ponad 53 cm, z kolei waga P-800 Onikt to niemal 4 tys. kg.
