Nowa technologia "niewidzialnej" broni z Chin. Nie wykryją jej systemy

Naukowcy z Chin ujawnili, że opracował nowy rodzaj silnika rakietowego, który - jak twierdzą - może znaleźć zastosowanie w zaawansowanych pociskach, nazwanych stealth. Swoje badania opublikowali naukowym czasopiśmie "Acta Aeronautica et Astronautica Sinica". W artykule informują, że dokonali znaczącego postępu w dziedzinie napędu rakietowego, co potencjalnie pozwoliłoby na stworzenie nowej generacji pocisków zdolnych do zmiany prędkości w locie i unikania wykrycia przez systemy wczesnego ostrzegania.

Jednak na razie to tylko teoria. Nie potwierdzili, czy powstały już działające prototypy, twierdzą też, że nie przeprowadzono testów tej technologii. Na tym etapie wyniki oparte są jednak wyłącznie na modelach komputerowych – nie zostały jeszcze przetestowane w praktyce, podaje Interesting Engineering.

Co ciekawe, nowa technologia została rzekomo zainspirowana incydentem na ziemskiej orbicie w zeszłym roku. Jak donosi South China Morning Post, inspiracją dla tego odkrycia były usterki w statku kosmicznym Boeing Starliner, który "uwięził" dwóch astronautów NASA na ISS. W czerwcu 2024 roku astronauci Butch Wilmore i Suni Williams utknęli na ISS po tym, jak kapsuła Boeing Starliner, którą tam przylecieli, uległa licznym awariom i została ostatecznie sprowadzona na Ziemię bez załogi. Krótka, tygodniowa misja zamieniła się w trwającą dziesięć miesięcy wyprawę, której zakończenie zaplanowano na połowę marca, kiedy astronauci mają wrócić do domu.

Główną przyczyną problemów Starlinera były nieszczelności układu helu, który służy do utrzymywania ciśnienia w rakietach na paliwo ciekłe. Hel jest używany do wprowadzania paliwa do komory reakcyjnej i musi być przechowywany osobno, a następnie przepuszczany przez zawory w odpowiednim momencie. To sprawia, że system jest podatny na wycieki. W przeszłości podobne problemy dotknęły inne statki kosmiczne, w tym indyjski Chandrayaan-2 oraz europejską rakietę Ariane 5.

W badaniach naukowcy opisali projekt silnika rakietowego, w którym hel jest bezpośrednio mieszany z paliwem w komorze spalania poprzez mikroskopijne pory. Takie rozwiązanie umożliwia utrzymanie ciśnienia w paliwie i zapewnia bardziej efektywną reakcję, jednocześnie zmniejszając ryzyko wycieku. Kluczową różnicą w stosunku do Starlinera i większości innych statków kosmicznych jest możliwość wykorzystania kombinacji paliwa stałego i gazowego zamiast ciekłego, co czyni system tańszym i bardziej niezawodnym.

Według naukowców odpowiednia proporcja helu i paliwa mogłaby wygenerować ponad trzykrotnie większy ciąg w porównaniu z samym paliwem. Dodatkowo, możliwość zdalnej regulacji ilości helu dostarczanego do silnika teoretycznie pozwoliłaby na zmianę prędkości pocisku w trakcie lotu, co utrudniłoby jego śledzenie i przechwycenie.

Nowy silnik miałby również generować mniej ciepła. Według badaczy jego smuga spalin mogłaby być nawet o 1600°C (2880°F) chłodniejsza niż w przypadku tradycyjnych rakiet. Jeśli technologia ta zostałaby wykorzystana w pociskach, broń mogłaby stać się niemal niewidoczna dla współczesnych systemów wczesnego ostrzegania, takich jak satelity Starshield firmy SpaceX, które śledzą pociski na podstawie ich sygnatury cieplnej, podaje Interesting Engineering.

Nie jest to pierwsza publikacja dotycząca tej technologii. We wrześniu 2024 roku ta sama grupa badawcza opublikowała artykuł w amerykańskim czasopiśmie "Physics of Fluids", w którym opisano teoretyczne możliwości nowego silnika. Sugeruje to, że koncepcja mogła powstać jeszcze przed awarią Starlinera, biorąc pod uwagę czas potrzebny na publikację prac naukowych.

Wcześniejsze badanie skupiało się głównie na zwiększeniu ciągu dzięki wtryskowi helu, natomiast najnowszy artykuł podkreśla przede wszystkim potencjalne zastosowanie w pociskach stealth oraz jej zdolność do unikania wykrycia i systemów obronnych.

Technologia ta może jednak znaleźć zastosowanie nie tylko w wojskowości. Rakiety na paliwo stałe są tańsze od tych na paliwo ciekłe, więc nowy silnik mógłby znacząco obniżyć koszty lotów w kosmos. To istotne w kontekście rosnącej liczby misji kosmicznych na całym świecie.