Bomba atomowa – jak naprawdę działa?
Bomba atomowa sieje ogromne spustoszenie, podobnie jak epidemia śmiertelnej choroby, gdyż nie można jej powstrzymać i nie można przed nią uciec. Jest ona groźna do tego stopnia, że po wydarzeniach z II wojny światowej mnóstwo państw postanowiło przyjąć szereg rezolucji, które mają zapobiec ponownemu użyciu tejże bomby w wyniku jakichkolwiek konfliktów zbrojnych. Czym jest bomba atomowa, jak jest zbudowana i dlaczego jej działanie jest tak śmiercionośne?
09.09.2017 | aktual.: 09.09.2017 15:41
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Co to jest bomba atomowa?
Bomba atomowa to jeden z rodzajów broni masowego rażenia, której siła pochodzi z przemian jądrowych, tj. reakcji rozczepienia jąder np. uranu, plutonu pod wpływem działania neutronów, co w konsekwencji wywołuje reakcję łańcuchową.
Bombę atomową często nazywa się również bombą jądrową, jednak bomba jądrowa jest znacznie szerszym pojęciem. Bombą jądrową możemy również nazwać bombę wodorową, której siła wybuchu polega z kolei na reakcji termojądrowej, a więc na łączeniu lekkich jąder wodoru czy helu w cięższe. Wówczas wydziela się mnóstwo energii, nawet więcej niż ta, którą potrafi wydzielić bomba atomowa.
Prócz tego bombą jądrową można określić tzw. brudną bombę, czyli taką, która rozprzestrzenia skażenie radiologiczne na wybranym obszarze przez wybuchy konwencjonalne.
Najsilniejsza bomba jądrowa w historii
Najsilniejszą do tej pory skonstruowaną bombą jądrową była Car Bomba, która miała moc 58 megaton (czyli mniej więcej 4000 bomb atomowych zrzuconych na Hiroszimę)
i która byłaby zdolna zniszczyć miasto powierzchni Londynu. Wybuchu dokonał Związek Radziecki w 1961 roku na wyspie Nowa Ziemia. Wybuch ten był odczuwalny nawet na Alasce.
Bomba atomowa – budowa
Większość osób na pewno kojarzy kształt obudowy bomby atomowej: przypomina ona rakietę ze stożkowym zakończeniem po jednej stronie i stabilizatorem lotu po drugiej stronie. Wewnątrz niej, w uproszczeniu, znajduje się układ składający się z detonatora ciśnieniowego, konwencjonalnego ładunku wybuchowego, reflektora neutronów, wysokościomierza, uranu bądź plutonu oraz rurek wylotowych powietrza, czujników, obwodów elektronicznych i bezpiecznikowych.
Bomba atomowa – działanie
Siłę bomby atomowej stanowi przekroczenie bądź wytworzenie w jak najkrótszym czasie masy krytycznej ładunku jądrowego, które można uzyskać generalnie na dwa sposoby: w tzw. metodzie działa, czyli przez połączenie materiału rozszczepialnego bądź w metodzie implozyjnej, polegającej na zapadnięciu się materiału uformowanego w powłokę. Aby ta reakcja nie zanikła już w pierwszej fazie, używa się dodatkowo konwencjonalnych materiałów wybuchowych. W wyniku tejże reakcji wydziela się mnóstwo energii.
Do reakcji rozczepiania używa się najczęściej dwóch izotopów: plutonu-239 i uranu-235.
Bomba atomowa ma 5 czynników rażenia. Są to: promieniowanie cieplne, fala uderzeniowa, impuls elektromagnetyczny, promieniowanie przenikliwe, skażenie promieniotwórcze. Najsilniejszym z nich jest oczywiście fala uderzeniowa (ok. 50 proc. energii wybuchu). Najdłużej działającym jest z kolei skażenie promieniotwórcze, które potrafi utrzymywać się kilkadziesiąt lat, w wyniku którego organizmy żywe m.in. zapadają na choroby popromienne.
