Atomowa artyleria była bez szans. Ukraińcy nie mieli dla niej litości

Rosyjski sprzęt został wyeliminowany z walki w obwodzie donieckim – czytamy na Twitterze. Nie wiadomo, który z ukraińskich oddziałów odpowiada za precyzyjny ostrzał i jakiej broni użyto do ataku. Wiadomo natomiast, że jest to przynajmniej dziewiąta zniszczona w Ukrainie haubica 2S7 Pion – wynika z analiz prowadzonych przez portal Oryx.

Jednocześnie jest to druga tego typu konstrukcja zniszczona w obwodzie donieckim w ciągu ostatnich dwóch tygodni. Jeszcze pod koniec lipca br. Ukraińcy wykorzystali do zniszczenia atomowej artylerii polskiego drona FlyEye, który pomógł nakierować ostrzał pociskiem GMLRS, M142 HIMARS lub M270 MLRS – wyjaśniał dziennikarz Wirtualnej Polski Przemysław Juraszek.

Tę radziecką armatę samobieżną kal. 203 mm skonstruowano na początku lat 70. ubiegłego wieku, a wprowadzono do armii ZSRR w 1976 r. Maszynę poddano modernizacji wkrótce po wprowadzeniu do służby, bowiem w 1983 r. armata doczekała się unowocześnienia, które pozwoliło zwiększyć szybkostrzelność nowej wersji oznaczonej jako 2S7M Pion (Małka) z początkowych 2 strz./min do 2,5 strz./min.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Modernizacja z lat 80. wprowadziła też zwiększony zapas amunicji działowej do 8 sztuk (wcześniej były to 4 sztuki amunicji), który był traktowany jako nienaruszalny. Mierząca ponad 13 m długości, 3,3 m szerokości i 3 m wysokości haubica charakteryzuje się masą bojową ok. 46,5 t. Konstrukcję napędza silnik wysokoprężny V12 o mocy ok. 730 KM. Maksymalny zasięg na pełnym zbiorniku paliwa wynosi niespełna 700 km.

Uzbrojenie 2S7 Pion stanowi armata 2A44 kal. 203 mm, która charakteryzuje się pożądanymi na froncie cechami: dużą skutecznością ostrzału i dalekim zasięgiem donośności pocisku. Standardowe pociski wystrzeliwane z 2S7 docierają na odległość ok. 40 km, natomiast warianty z dopalaczem rakietowym – nawet na 50 km. Dzięki temu Pion może realnie konkurować z polskimi Krabami lub niemieckimi PzH 2000.

Radzieckie Piony są zdolne do przenoszenia pocisków o wadze ponad 100 kg, które generują większe zniszczenia niż broń o kalibrze 155 mm. Ceną tej wydajności jest natomiast niska szybkostrzelność. Warto jednak podkreślić, że 2S7 może strzelać pociskami odłamkowo-burzącymi, chemicznymi, ale też jądrowymi. Te ostatnie dodatkowo zwiększają użyteczność rzeczonej artylerii na froncie.