W grobie liczącym 31 tys. lat znaleziono najstarszy znany na świecie pochówek bliźniaków

Badania opisujące najstarszy odkryty pochówek bliźniaków zostały zamieszczone na łamach czasopisma naukowego "Communications Biology". Według naukowców obok grobu braci znaleziono inny, oddalonym o około 1,5 metra, w którym pochowano 3-miesięczne dziecko, będące najprawdopodobniej ich kuzynem.

Naukowcy odkryli owalny pochówek bliźniaków na stanowisku archeologicznym Krems-Wachtberg, na brzegu Dunaju, niedaleko centrum miasta Krems w 2005 roku. Szczątki bliźniaków były pokryte ochrą, czerwonym barwnikiem często używanym podczas starożytnych pogrzebów.

W grobie znajdowały się 53 koraliki wykonane z kości mamuta, które prawdopodobnie były kiedyś naszyjnikami, a także perforowany siekacz lisa i trzy perforowane mięczaki, również mogące być elementami biżuterii. Na grobie umieszczono łopatkę mamuta, która przez tysiąclecia chroniła pochowane pod nią ciała.

W położonym niedaleko grobie 3-miesięcznego dziecka również znajdowała się ochra, a także długa na 8 centymetrów szpilę z kości mamuta. Naukowcy uważają, że stanowiła połączenie odzieży, w którą niemowlak był ubrany podczas pochówku.

Odkrycie przykuło uwagę całego świata już w 2005 roku, a naukowcy stworzyli nawet replikę pochówku bliźniaków, która została wystawiona w Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu w 2013 roku. Eksperci postanowili jednak dowiedzieć się nieco więcej o pochówku i uruchomili nowy projekt. W jego ramach interdyscyplinarny zespół postanowił określić płeć i wiek pochowanych dzieci na podstawie starożytnego DNA.

- To najwcześniejszy dowód narodzin bliźniaków - przyznał Ron Pinhasi, profesor nadzwyczajny na Wydziale Biologii Ewolucyjnej Uniwersytetu Wiedeńskiego.

Naukowcy nie wiedzą, jak częste były porody bliźniaków w okresie górnego paleolitu (wskaźnik waha się w zależności od regionu i czasu), ale dziś bliźnięta dwujajowe rodzą się w jednym na 85 porodów, podczas gdy bliźnięta jednojajowe w 1 na 250 porodów.

Badania genetyczne pozwoliły ustalić, że trzecie dziecko najprawdopodobniej było chłopcem, spokrewnionym z bliźniętami w III stopniu. Aby określić, w jakim wieku umarły dzieci, naukowcy przyjrzeli się górnemu drugiemu siekaczowi każdego dziecka. Zespół zwrócił szczególną uwagę na tak zwaną „linię noworodkową”, ciemną linię na szkliwie zębów, która oddziela szkliwo powstałe w okresie prenatalnym od szkliwa powstałego po urodzeniu.

Naukowcy uważają, że najpierw pochowano pierwszego bliźniaka, a dopiero po jakimś czasie jego brata. To odkrycie potwierdza kulturowo-historyczną praktykę otwierania grobu w celu ponownego pochówku, co nigdy wcześniej nie zostało udokumentowane w paleolicie.

Zespół przeanalizował również pierwiastki chemiczne, w tym izotopy węgla, azotu i baru, w szkliwie zębów, ujawniając, że każdy z bliźniaków było karmione piersią. Naukowcy nie byli jednak w stanie ustalić przyczyny śmierci dzieci.